Dofinansowanie z funduszu socjalnego, byłym pracownikom (emerytom i rencistom) części kosztów wycieczki (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 26 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wycieczki ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla byłych pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wycieczki ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla byłych pracowników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Miasta i Gminy dofinansował z funduszu socjalnego byłym pracownikom (emerytom i rencistom) część kosztów wycieczki organizowanej przez pracodawcę. Od dofinansowanej kwoty naliczony został 10% podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo naliczony został podatek dochodowy od dofinansowania udzielonego emerytom i rencistom...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek został naliczony prawidłowo, co wynika z treści art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego emeryci i renciści otrzymali świadczenia w formie dopłaty do wycieczki organizowanej przez pracodawcę.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, aby otrzymane świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian takiego świadczenia,
• świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,
• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub przez związki zawodowe,
• wartość świadczenia lub kwota ekwiwalentu pieniężnego nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Z przedmiotowego zwolnienia nie korzysta natomiast dofinansowanie kosztów wycieczki albowiem wycieczka jest usługą udostępnioną emerytom i rencistom częściowo odpłatnie, a zatem nie stanowi dla nich świadczenia rzeczowego ani ekwiwalentu czy równoważnika takiego świadczenia.

Zatem wartość tych świadczeń nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego i należy je każdorazowo traktować jako przychód do opodatkowania.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wycieczki dla byłych pracowników (emerytów i rencistów) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku dofinansowania przez Wnioskodawcę wycieczki u uczestników powstanie przychód i z tego tytułu na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika. Oznacza to, iż Wnioskodawca jako płatnik podatku zobowiązany był pobrać 10% zryczałtowany podatek.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87?100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.