Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego. sygn: ITPP2/443-691/12/RS

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zawarła z Województwem umowę o dofinansowanie projektu, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 4 - Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, działanie 42 - Rewitalizacja miast. Głównym celem projektu jest zwiększenie komfortu życia mieszkańców, poprawa jakości usług turystycznych, a także urozmaicenie oferty gospodarczej i turystycznej poprzez uporządkowanie funkcjonalności infrastruktury i przestrzeni miejskiej rynku oraz otaczających go głównych ulic miejskich. Celami szczegółowymi projektu są:

1. Zagospodarowanie dotąd słabo wykorzystywanych przestrzeni miejskich (park, Aleja) poprzez nadanie im nowych funkcji turystycznych, poprawa walorów rekreacyjnych i turystycznych terenów miasta.
2. Stworzenie nowego wizerunku oraz nadanie nowych funkcji rynkowi miejskiemu, uporządkowanie sposobów wykorzystania rynku dla celów turystycznych i rekreacyjnych.
3. Poprawa warunków komunikacyjnych dla istniejących podmiotów gospodarczych i mieszkańców oraz turystów, poprawa jakości ciągów pieszych, wyznaczenie miejsc postojowych.
4. Poprawa jakości funkcjonującej infrastruktury publicznej (drogi, sieć wodociągowa, oświetlenie).
5. Zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników dróg oraz osób przebywających w centralnej części miasta poprzez poprawę ich stanu technicznego, warunków i komfortu jazdy, miejsc parkowania, budowę oświetlenia ulicznego.
6. Zmniejszenie niekorzystnego wpływu na środowisko poprzez poprawę płynności ruchu, oraz budowę kanalizacji deszczowej i odprowadzenie wód deszczowych do separatorów, co będzie skutkować zmniejszeniem emisji spalin oraz natężenia hałasu oraz ograniczeniem dostawania się nieoczyszczonych wód opadowych do jeziora.

Zakres projektu obejmował przebudowę infrastruktury ulic i placów miejskich - roboty branży drogowej, sanitarnej oraz elektrycznej, wymianę małej architektury publicznej. W wyniku projektu powstały także miejsca parkingowe umieszczone w pasie drogowym dróg gminnych (ulic miejskich) znajdujących się w wyznaczonej administracyjnie strefie płatnego parkowania. Wydatki Gminy objęte zakresem umowy wynoszą netto: 9.533.047,69 zł, VAT (22% i 23%) łącznie: 2.117.435,88 zł. Gmina podatku od towarów i usług nie odliczyła. Wykonane w ramach projektu prace budowlane będą służyły zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i niepodlegajach opodatkowaniu. W celu wyodrębnienia podatku kwalifikowanego dokonano podziału poniesionych wydatków na służące czynnościom opodatkowanym i nie służące takim czynnościom. Podziału dokonano kwalifikując poszczególne prace juz na etapie planowania inwestycji, a rozliczono na podstawie protokołów odbioru prac. Za koszty niekwalifikowalne projektu, dla których podatek także jest kosztem niekwalifikowanym, uznano przebudowę przyłączy wodociągowych oraz budowę boksów handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Gmina posiada możliwość obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w celu realizacji projektu rewitalizacji rynku i głównych ulic miejskich, które nie służą czynnościom opodatkowanym?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku. Gmina wskazała, że rewitalizacja rynku i ulic miejskich służy uporządkowaniu funkcjonalności infrastruktury oraz ogólnodostępnej przestrzeni miejskiej i nie jest w głównej mierze związana z odpłatnym świadczeniem usług. Wobec tego podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących wydatki nie służył czynnościom opodatkowanym. Opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych, w wyznaczonych w trybie administracyjnym strefach płatnego parkowania, nie stanowiące zapłaty za usługę parkingową, nie są odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Stosownie do art. 19 ust. 2 ww. ustawy, zarządcami dróg są dla dróg:

1. krajowych ? Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad,
2. wojewódzkich ? zarząd województwa,
3. powiatowych ? zarząd powiatu,
4. gminnych ? wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Na mocy art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.

Opłatę tę pobiera się, zgodnie z art. 13b ust. 1 powyższej ustawy, za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

Artykuł 13b ust. 3 i 4 ww. ustawy o drogach publicznych, nakłada na radę gminy (radę miasta) obowiązek ustalenia stref płatnego parkowania, ustalenia wysokości opłaty za parkowanie w wyznaczonych strefach oraz trybu poboru tej opłaty.

W myśl art. 13b ust. 7 ustawy o drogach publicznych, zarząd drogi lub w przypadku jego braku zarządca drogi pobiera opłaty za parkowanie pojazdów na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania ponoszonych przez użytkowników dróg na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że pobór opłat za parkowanie, w strefach płatnego parkowania wyznaczonych na drogach publicznych, jest zadaniem Gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane regulacje należy stwierdzić, że skoro realizowane zadanie w ramach ww. projektu w zakresie rewitalizacji rynku i głównych ulic miejskich, nie jest związane z czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na jego realizację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.