Czy dofinansowanie do wycieczki pracowników ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, (...)

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy od dofinansowania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przeznaczonego na częściowe pokrycie kosztów krajowej wycieczki krajoznawczej, należy odprowadzić podatek dochodowy.

W ocenie Płatnika, zorganizowanie wycieczki wchodzi w zakres działalności określonej jako ?różnie formy krajowego wypoczynku? i nie będąc świadczeniem rzeczowym nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity - Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 186 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, źródłami przychodów są m. in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przychodami ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy, są nie tylko wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, jak wynagrodzenie zasadnicze i związane bezpośrednio z nim wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody i ekwiwalenty, lecz także świadczenia i dopłaty pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2b ustawy, w przypadku częściowo odpłatnych świadczeń, przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

W świetle z art. 21 ust.

1 pkt. 78 ustawy o podatku dochodowym, wolne od podatku dochodowego są dopłaty z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dokonywane zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości oraz z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł, do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18.

Wszelkie inne dopłaty z zakładowego funduszu socjalnego do różnorodnych form wypoczynku pracowników, jak wczasy, wycieczki itp., stanowią formę świadczeń pieniężnych ponoszonych za tych pracowników i stanowią dla celów podatkowych przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionych przepisów, zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym obejmuje wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł, przy czym rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich do wymiany na towary lub usługi. Oznacza to, że zwolnienie zawarte w tym przepisie, dotyczy sfinansowania wydatku na zakup świadczeń rzeczowych dla pracownika.

W związku z tym, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zmianami) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Z powyższego wynika zatem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym (np. bilety do kina, teatru, karnety na basen, paczki świąteczne itp.), nie można natomiast uznać, iż dofinansowanie do kosztów krajowej wycieczki, jest świadczeniem rzeczowym, bowiem beneficjenci świadczenia nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym.

W ocenie tut. Organu podatkowego, otrzymywane przez pracowników Urzędu Gminy w L. dofinansowanie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przeznaczone na częściowe pokrycie kosztów krajowej wycieczki, stanowi formę świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracowników. Wartość takiego świadczenia nie podlega zatem zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy i stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy. Wartość dofinansowania do wypoczynku dla pracownika, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem płatnik powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić należne zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z przepisami art. 32 i 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Płatnika należy uznać za nieprawidłowe.

W tym stanie faktycznym i prawnym, Naczelnik tut. Urzędu postanowił jak w sentencji.