Czy przy przekazaniu córkom udziałów w spółce z o.o. w formie darowizny, umowa darowizny powinna (...)
Czy przy przekazaniu córkom udziałów w spółce z o.o. w formie darowizny, umowa darowizny powinna określić wartość nominalną udziałów, czy też ich wartość rzeczywistą?
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olecku, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 41, poz. 399, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24.04.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącej zapytania z zakresu podatku od spadków i darowizn od udzielonej darowizny udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością ? stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.
Pismem z dnia 24.04.2007 r. Podatnik zwrócił się z wnioskiem do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku o podatku od spadków i darowizn od darowizny - zstępnym - udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.
W złożonym wniosku przedstawiono stan faktyczny:
Podatnik ? jako przedsiębiorca ? osoba fizyczna, pozostając we wspólności majątkowej małżeńskiej z małżonką, posiada wszystkie udziały w jednoosobowej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka stanowi zakład produkcyjno handlowy i jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 kc. Podatnik sprawuje jednocześnie funkcję Prezesa Zarządu. Wraz z małżonką zamierzają część posiadanych udziałów w spółce przekazać w formie darowizny dwóm córkom.
Zdaniem Podatnika w umowie darowizny wartość udziałów w spółce powinna być określona według ich wartości rzeczywistej, wynikającej z wyceny rachunku zysków i strat oraz ze sporządzonego przed aktem darowizny bilansu spółki (po odliczeniu wszystkich obciążeń).
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olecku uważa, że przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity Dz.U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z póżn. zm.) ?podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.? oraz (art. 8 ust. 1 i 3) ?wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw... . Wartość rynkową ... praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych ... w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.?
Z wyżej cytowanych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest ?wartość rynkowa?, rozumiana jako wartość praw majątkowych (po potrąceniu długów i ciężarów) tzw. ?czysta wartość? w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.
W ww. ustawie nie ma mowy ani o wartości nominalnej, ani o wartości rzeczywistej, na którą strona powołuje się we wniosku, jak również ustawa o podatku od spadków i darowizn nie odsyła do kodeksu spółek handlowych.Definicja wartości rynkowej zawarta w ustawie o podatku od spadków i darowizn nie odpowiada wartości rzeczywistej, której sposób wyliczenia przedstawiony został przez podatnika we wniosku.
Jednakże czasami wartość rzeczywista może być równa wartości rynkowej, lecz nie zawsze. Może ona być wyższa lub niższa od wartości rynkowej w zależności - między innymi - od kondycji przedsiębiorstwa.Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji przedstawionej w Pana pytaniu, w umowie darowizny powinna być określona wartość rynkowa przekazywanych udziałów w spółce.
W związku z powyższym należało stwierdzić jak w sentencji postanowienia.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olecku w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia (art. 236 § 2 pkt. 1 Ordynacji podatkowej).
Zgodnie z art. 222 Ordynacji Podatkowej zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określając istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.