Czy transakcja polegająca na nabyciu przez Podatnika towarów od kontrahenta niemieckiego, które nie (...)

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe

w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży specjalistycznych artykułów oświetleniowych.

Podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium kraju oraz nie uzyskał, w państwach innych niż Rzeczpospolita Polska, numeru identyfikacji podatkowej.

W ramach prowadzonej działalności Podatnik zakupuje towary od kontrahenta z Niemiec (zarejestrowanego dla potrzeb VAT UE) i dokonuje dalszej odsprzedaży kontrahentowi z kraju trzeciego (Federacja Rosyjska). Transport przedmiotowych towarów odbywa się bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej do nabywcy. Wywozu towarów dokonuje ostateczny nabywca tj. firma rosyjska (logistycznie organizuje odbiór towaru bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej, dokonuje procedury celnej wywozu), koszty transportu pokrywa firma rosyjska (w niektórych przypadkach Podatnik).

Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie zasadności swojego stanowiska, w sprawie uznania, że transakcja nabycia towarów od niemieckiej firmy bez faktycznego przemieszczenia towarów z jednego państwa UE (Niemcy) do drugiego państwa UE (Polska), a które są wywożone poza terytorium Wspólnoty, nie stanowi dla Spółki wewnątwspólnotowego nabycia towarów (WNT) i w związku z tym nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu WNT, jak również transakcja ta nie podlega deklarowaniu w VAT-7 i VAT-UE.

Zdaniem Podatnika, nabycie towarów z Niemiec bez przemieszczenia na terytorium Polski, nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i w związku z tym nie powstaje obowiązek podatkowy z tego tytułu, a transakcja nie podlega wykazaniu w VAT-7 i VAT-UE.

W opinii Podatnika, warunkiem uznania transakcji za WNT jest bowiem ? zgodnie z art. 9 ustawy o VAT ? fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi Wspólnoty.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie, z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nabył towary od kontrahenta z Niemiec, a następnie dokonał ich dostawy na rzecz kontrahenta z Rosji, ? przy czym towary te zostały wysłane bezpośrednio od kontrahenta z Niemiec do odbiorcy w Rosji.

A zatem, przedmiotowe towary w wyniku dokonanej dostawy nie zostały przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu ? z terytorium Niemiec dokonano ich wywozu bezpośrednio na terytorium państwa trzeciego.

Mając na uwadze definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawartą w cyt. art. 9 ust. 1 ustawy o VAT oraz zaprezentowany stan faktyczny, tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w analizowanej sprawie transakcja polegająca na nabyciu przez Podatnika towarów od kontrahenta niemieckiego, które nie zostaną przemieszczone na terytorium Polski, lecz bezpośrednio z Niemiec będą wywiezione na terytorium państwa trzeciego, nie stanowi dla niego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W miejscu tym, należy jednak zwrócić uwagę, iż w przepisach ustawy o VAT, ustawodawca określił zasady rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami z różnych krajów, które mają miejsce bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, która ma miejsce pomiędzy różnymi krajami, ustawodawca wskazując na miejsce świadczenia dostawy określił tym samym miejsce jej opodatkowania.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem na mocy art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku transakcji łańcuchowej, gdy dostawa towaru jest dokonywana przez kilka podmiotów, a towar przemieszczany jest tylko od pierwszego dostawcy do ostatniego nabywcy, uznaje się, iż dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tej transakcji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż nabył on towary od kontrahenta niemieckiego. Jednakże towary te nie zostały przemieszczone na terytorium kraju, lecz bezpośrednio z Niemiec będą wywiezione przez ostatecznego odbiorcę na terytorium państwa trzeciego.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej transakcji biorą udział trzy podmioty (z Niemiec, Polski i Rosji), przy czym pierwszy z nich tj. podmiot z Niemiec wydał towar bezpośrednio ostatniemu nabywcy, tj. kontrahentowi z Rosji, to mimo, iż w/w towar nie trafia do drugiego w kolejności podmiotu tj. Podatnika ? uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, iż dostawy towarów dokonał również i on.

Zatem w zaistniałej transakcji łańcuchowej w świetle art. 7 ust. 8 ustawy o VAT występują dwie dostawy:

1. pomiędzy kontrahentem z Niemiec a Podatnikiem,
2. pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione zostało przez ustawodawcę od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. Co do zasady zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że transportu towarów dokonuje ostateczny nabywca tj. firma rosyjska (logistycznie organizuje odbiór towaru bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej, dokonuje procedury celnej wywozu), koszty transportu również pokrywa firma rosyjska, a w niektórych przypadkach Podatnik.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w analizowanym przypadku transport przyporządkowany jest dostawie pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji (tj. ostatecznym nabywcą).

Dla dostawy objętej transakcją łańcuchową, do której nie jest przypisana wysyłka lub transport towaru, miejsce świadczenia zależy od tego czy dostawa towarów w transakcji łańcuchowej poprzedza wysyłkę, czy też następuje po niej.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy uznać, iż dostawa pomiędzy kontrahentem z Niemiec a Podatnikiem jest dokonana w miejscu rozpoczęcia wysyłki tj. na terytorium Niemiec, a zatem nie stanowi dla Podatnika wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W konsekwencji nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej transakcji na terytorium kraju, a tym samym nie będzie ona również wykazywana jako WNT w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE.