Główny Inspektor Sanitarny podał definicję przypadku na potrzeby nadzoru nad zakażeniami ludzi nowym koronawirusem COVID-19 (definicja z dnia 31.10.2020 r.). 

Kryteria kliniczne

Każda osoba, u której wystąpił co najmniej jeden z poniższych objawów:

• kaszel,
• gorączka,
• duszność,
• utrata węchu o nagłym początku,
• utrata lub zaburzenia smaku o nagłym początku.

Kryterium diagnostyki obrazowej

Zmiany w obrazie radiologicznym płuc wskazujące na COVID-19.

Kryterium laboratoryjne (w zgłoszeniu wyniku należy podać typ testu, jakim wykonano badanie, np. test jednogenowy, dwugenowy, RT-LAMP)

• Wykrycie kwasu nukleinowego SARS-CoV-2  z materiału klinicznego. Próbki materiału klinicznego z dolnych dróg oddechowych (popłuczyny pęcherzykowo – oskrzelowe (BAL), bronchoaspirat, odkrztuszana plwocina)  mają większą wartość diagnostyczną niż próbki z górnych dróg oddechowych (np. wymaz z nosogardła). Jeżeli to możliwe, należy wykonać sekwencjonowanie.
• Wykrycie antygenu/ów wirusa SARS-CoV-2 w teście antygenowym.

Kryteria epidemiologiczne

Każda osoba, która  w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów spełniała co najmniej jedno z następujących kryteriów:

1) miała bliski kontakt z osobą, u której stwierdzono zakażenie SARS-CoV-2 (kontakt z przypadkiem potwierdzonym lub prawdopodobnym). Jako bliski kontakt należy rozumieć:

• przebywanie w bezpośredniej bliskości (twarzą w twarz) z osobą chorą, w odległości mniejszej niż 2 m przez ponad 15 minut,
• bezpośredni kontakt fizyczny z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2,
• bezpośredni kontakt bez środków ochronnych z wydzielinami osoby z COVID‐19 (np. dotykanie zużytej chusteczki higienicznej, narażenie na kaszel osoby chorej), 
• kontakt na pokładzie samolotu lub innych środków transportu zbiorowego obejmujący:
  • osoby zajmujące dwa miejsca (w każdym kierunku) od osoby z COVID‐19;
  • osoby towarzyszące w podróży lub sprawujące opiekę nad osobą z COVID‐19, członkowie załogi obsługujący sekcję, w której znajduje się chory.                                                 

Uwaga: W przypadku ciężkich objawów u osoby z COVID‐19 za bliski kontakt należy uznać wszystkich pasażerów znajdujących się w sekcji lub na pokładzie środka transportu, w której ta osoba przebywała, a w przypadku   jej przemieszczania się po środku transportu na całym jego pokładzie. 

• personel medyczny lub inna osoba bezpośrednio opiekująca się chorym z COVID‐19 lub osoba pracująca w laboratorium bezpośrednio z próbkami osób z COVID‐19 bez odpowiedniego zabezpieczania lub w przypadku gdy doszło do uszkodzenia stosowanych środków ochrony osobistej lub w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowego zastosowania 

2) przebywała (jako pensjonariusz) lub była członkiem personelu w placówce opiekuńczej/opieki długoterminowej, w której potwierdzono transmisję COVID‐19 . 

Klasyfikacja przypadku

A   Przypadek możliwy

Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne.

Jako przypadek możliwy powinien zostać zaklasyfikowany każdy objawowy przypadek podejrzenia COVID‐19 zgłoszony przez lekarza, w którym nie zlecono wykonania badań laboratoryjnych

B   Przypadek prawdopodobny

Każda osoba spełniająca kryterium kliniczne oraz kryterium epidemiologiczne

LUB

Każda osoba spełniająca kryterium kliniczne w postaci utraty węchu o nagłym początku i/lub utraty lub zaburzenia smaku o nagłym początku

LUB

Każda osoba spełniająca kryterium diagnostyki obrazowej

C   Przypadek potwierdzony

Każda osoba spełniająca kryterium laboratoryjne przypadku potwierdzonego. 

Uwaga: diagnostyka laboratoryjna powinna być przeprowadzana w przypadku każdej osoby wykazującej objawy ostrej infekcji układu oddechowego (z uwzględnieniem kryteriów klinicznych podanych w definicji, jak również objawów mniej specyficznych: ból głowy, bóle mięśni, dreszcze, zmęczenie, wymioty i/lub biegunka) oraz dodatkowo na podstawie indywidualnej oceny lekarza zlecającego lub służb sanitarno‐epidemiologicznych.

Definicja przypadku

A.J.
Zespół e-prawnik.pl