Jak uzyskać koncesję na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych?

Komu może być udzielona koncesja na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych? 

Prawo rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych przysługuje:

• jednostkom publicznej radiofonii i telewizji oraz

• osobom, które uzyskały koncesję na taką działalność. 

Ustawy o radiofonii i telewizji nie stosuje się jednak do:  

1. programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego wyłącznie w obrębie jednego budynku;  

2. programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego w systemie, w którym urządzenia nadawcze i odbiorcze należą do tej samej osoby, prowadzącej działalność gospodarczą lub inną zarejestrowaną działalność publiczną, a treść programu ogranicza się do spraw związanych z tą działalnością i jest adresowana do pracowników lub innego określonego kręgu osób związanych z nadawcą;  

3. programu rozprowadzanego w sieci kablowej, jeżeli liczba indywidualnych odbiorców nie przekracza 250.  

Rozdział 5 ustawy o radiofonii i telewizji poświęcony jest koncesjom na rozpowszechnianie programów. Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych, z wyjątkiem programów publicznej radiofonii i telewizji, wymaga bowiem uzyskania koncesji. Kto zaś rozpowszechnia program radiowy lub telewizyjny bez koncesji - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 

Rozpowszechnianiem jest zaś:  

• bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego odbioru (system powszechnego odbioru),  

• wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbioru).  

Program natomiast to uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy.  

Koncesja może być udzielona osobie fizycznej, posiadającej obywatelstwo polskie i stałe miejsce zamieszkania w Polsce, lub osobie prawnej, która ma siedzibę w Polsce.

Koncesja dla spółki z udziałem osób zagranicznych może być udzielona, jeśli:

1. udział osób zagranicznych w kapitale zakładowym spółki nie przekracza 49 %, 

2. umowa lub statut spółki przewidują, że: 

   • członkami zarządu spółki będą w większości osoby posiadające obywatelstwo polskie i stałe miejsce zamieszkania w Polsce, 

   • w zgromadzeniu wspólników lub w walnym zgromadzeniu udział głosów osób zagranicznych i spółek zależnych, w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, od osób zagranicznych nie może przekroczyć 49 %, 

   • członkami rady nadzorczej spółki będą w większości osoby posiadające obywatelstwo polskie i stałe miejsce zamieszkania w Polsce.  

Koncesja może być również udzielona:

1. osobie zagranicznej lub 

2. spółce zależnej, w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, od osoby zagranicznej 

- których siedziba lub stałe miejsce zamieszkania znajduje się w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego - bez stosowania ograniczeń podanych wyżej.  

Kto nie uzyska koncesji? 

Koncesji nie udziela się, jeśli rozpowszechnianie programów przez wnioskodawcę mogłoby spowodować:  

1. zagrożenie interesów kultury narodowej, dobrych obyczajów i wychowania, bezpieczeństwa i obronności państwa oraz naruszenie tajemnicy państwowej;  

2. osiągnięcie przez wnioskodawcę pozycji dominującej w dziedzinie środków masowego przekazu na danym terenie.  

Innych przesłanek odmowy udzielenia koncesji ustawa o radiofonii i telewizji nie przewiduje; oczywiście nie dotyczy to sytuacji ubiegania się o jedną koncesję przez kilka podmiotów, kiedy to udzielenie koncesji jednemu wnioskodawcy powoduje odmowę udzielenia innym. 

Do kogo się zwrócić o koncesję?

Organem właściwym w sprawach koncesji jest Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, który podejmuje decyzję w sprawie koncesji na podstawie uchwały Krajowej Rady. Uchwała samej Rady nie jest decyzją administracyjną. Uchwały Krajowej Rady w tym zakresie mają charakter aktów wewnętrznych i wiążą Przewodniczącego Rady bezwzględnie. Prawa i obowiązki strony kształtuje dopiero decyzja koncesyjna Przewodniczącego Rady. Decyzja administracyjna w tej sprawie jest ostateczna. Decyzja przewodniczącego KRRiT w sprawie koncesji jest uzewnętrznieniem woli KRRiT. Jej treść powinna zatem odpowiadać treści rozstrzygnięcia koncesyjnego Rady.

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” informacje o możliwościach uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego oraz ustala termin, nie krótszy niż 45 dni od dnia ogłoszenia, do składania wniosków o udzielenie koncesji. W ogłoszeniu tym określa się:

• przedmiot postępowania;  

• warunki programowe rozpowszechniania programu, w tym w szczególności rodzaj i charakter programu;  

• warunki techniczne rozpowszechniania programu, w szczególności częstotliwość bądź kanał oraz moc i lokalizację stacji nadawczych przeznaczonych do rozpowszechniania programu;  

• liczbę koncesji;  

• czas, na jaki może być udzielona koncesja;  

• termin i miejsce składania wniosków. 

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia ogłoszenia, zamieszcza w co najmniej dwóch drukowanych dziennikach o zasięgu ogólnopolskim informację o tym ogłoszeniu.

Jak udzielana jest koncesja? 

Od 12 stycznia 2007 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 stycznia 2007 r. w sprawie zawartości wniosku o udzielenie koncesji oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i telewizyjnych. Zgodnie z rozporządzeniem wniosek o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu radiofonicznego drogą rozsiewczą naziemną powinien zawierać m.in. dokumenty: określające status prawny wnioskodawcy, odpis z właściwego rejestru albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej poświadczające uprawnienie wnioskującego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie objętym wnioskiem, oświadczenie o realizacji zobowiązań wynikających z korzystania z praw autorskich lub praw pokrewnych. Takie same dokumenty należy dołączyć do wniosku o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego drogą rozsiewczą naziemną. 

Wniosek o przyznanie koncesji na rozpowszechnianie programu satelitarnego powinien zaś zawierać m.in. umowę wstępną lub list intencyjny na wynajem transpondera, umowę wstępną z operatorem stacji dosyłowej. 

Integralną częścią rozporządzenia są załączniki zawierające nowe wzory formularzy, na jakich należy składać wnioski o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i telewizyjnych. Zob. Wniosek o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu radiofonicznego i telewizyjnego drogą rozsiewczą naziemną

Rozpatrzeniu podlegają wyłącznie wnioski o udzielenie koncesji w związku z omówionym wcześniej ogłoszeniem o możliwościach uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego.

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji podaje do publicznej wiadomości listę wnioskodawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie koncesji.

W przypadku złożenia większej liczby wniosków, przekraczających istniejące możliwości rozpowszechniania programów, są one rozpatrywane w ramach jednego postępowania. Zasady jawności i równych szans wszystkich uczestników postępowania koncesyjnego oznaczają, że organ koncesyjny może rozdysponować w tym postępowaniu częstotliwość, stacje nadawcze, o których publicznie informował, i tylko pomiędzy wnioskodawców, którzy złożyli wnioski w odpowiednim terminie oraz zostali umieszczeni na liście wnioskodawców podanej do publicznej wiadomości. Związanie organu koncesyjnego jego publiczną ofertą rozdysponowania określonych częstotliwości pomiędzy określonych wnioskodawców co do zasady eliminuje możliwość dokonania zmian w tym zakresie w toku postępowania koncesyjnego.

Koncesja w zakresie sposobu rozpowszechniania programu jest udzielana w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Obowiązek takiego porozumienia dotyczy każdego wniosku koncesyjnego rozpatrywanego w ramach jednej sprawy o udzielenie koncesji. Nie może być ograniczony wyłącznie do pozytywnych rozstrzygnięć, proponowanych przez organ koncesyjny. Zajęcie stanowiska przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej powinno nastąpić w drodze postanowienia, na które służy stronie zażalenie. Jeśli zaś do rozpowszechniania programów radiofonicznych lub telewizyjnych jest wymagana rezerwacja częstotliwości, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej dokonuje jej niezwłocznie na rzecz nadawcy, który uzyskał koncesję. Do dokonywania, wprowadzania zmian lub cofania rezerwacji częstotliwości stosuje się przepisy art. 114 i 115 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne oraz nie stosuje się przepisów art. 116 tej ustawy.

Nadawcą jest osoba, która tworzy lub zestawia programy i rozpowszechnia je lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechnienia w całości i bez zmian (np. poprzez platformę cyfrową lub inaczej „multipleks”).   

W postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych ocenia się w szczególności:  

• stopień zgodności zamierzonej działalności programowej z zadaniami radiofonii i telewizji w ogóle, z uwzględnieniem stopnia realizacji tych zadań przez innych nadawców działających na obszarze objętym koncesją;  

• możliwości dokonania przez wnioskodawcę koniecznych inwestycji i finansowania programu;  

• przewidywany udział w programie audycji wytworzonych przez nadawcę lub na jego zamówienie albo we współdziałaniu z innymi nadawcami;  

• przewidywany udział audycji wytworzonych pierwotnie w języku polskim (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów) oraz audycji europejskich (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów) w programie telewizyjnym albo utworów słowno-muzycznych wykonywanych w języku polskim, w programie radiowym lub telewizyjnym; 

• dotychczasowe przestrzeganie przepisów dotyczących radiokomunikacji i środków masowego przekazu. 

Audycją jest część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiąca odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo. Audycją wytworzoną pierwotnie w języku polskim jest zaś audycja spełniająca wymogi audycji europejskiej w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji i powstała na podstawie scenariusza wytworzonego pierwotnie w języku polskim, której pierwotna rejestracja dokonana została w języku polskim. 

Reklamą natomiast jest każdy przekaz, niepochodzący od nadawcy, zmierzający do promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów lub usług, popierania określonych spraw lub idei albo osiągnięcia innego efektu pożądanego przez reklamodawcę, nadawany za opłatą lub inną formą wynagrodzenia. Za telesprzedaż uznaje się każdy przekaz zawierający bezpośrednią ofertę sprzedaży towarów lub odpłatnego świadczenia usług.  

Przykład:

• Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ma prawo odmówić lub nie przedłużyć koncesji nadawcom, którzy nie płacą tantiem dla twórców.

Wyczerpujące przedstawienie motywów decyzji, obejmujących kryteria, którymi kierował się organ oceniając fakty, które przyjął za podstawę rozstrzygnięcia, ma szczególną wagę w sprawach, w których występuje kilka podmiotów-stron, konkurujących o określone dobro będące przedmiotem reglamentacji administracyjnej. Decyzja organu sprowadza się wówczas do wskazania (wyboru) jednego z podmiotów - tego, który w porównaniu z pozostałymi najpełniej spełnia kryteria przyznania określonego dobra. Sądowa ocena prawidłowości tego wyboru będzie więc oceną prawidłowości procesu porównania i wyprowadzenia z niego wniosków przez organ rozstrzygający sprawę.

Koncesja jest udzielana na 10 lat.   

W pozostałym zakresie do udzielania koncesji stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. 

Co określa koncesja?  

Koncesja określa w szczególności: 

1. osobę nadawcy, jego siedzibę lub miejsce zamieszkania;  

2. przedmiot działalności objętej koncesją;  

3. sposób rozpowszechniania programu (rozsiewczy naziemny, rozsiewczy satelitarny, kablowy) oraz:  

• dla rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego:  

  • lokalizację stacji,  

  • wysokość zawieszenia anteny,  

  • moc nadajnika i maksymalną moc promieniowania, 

  • charakterystykę promieniowania anteny,  

  • częstotliwość,  

  • polaryzację,  

• dla rozpowszechniania rozsiewczego satelitarnego:  

  • nazwę wykorzystywanego satelity,  

  • położenie satelity na orbicie,  

  • częstotliwość,  

  • moc transpondera,  

• dla rozpowszechniania kablowego:  

  • lokalizację stacji głównej,  

  • obszar objęty siecią kablową;  

    4.   rodzaj programu i czas jego rozpowszechniania;  

    5.   datę rozpoczęcia rozpowszechniania programu;  

    6.   termin wygaśnięcia koncesji;  

    7.   udział w programie audycji wytworzonych przez producentów krajowych. 

Koncesja może określać też inne warunki prowadzenia działalności, niezbędne dla realizacji przepisów ustawy. Ograniczenia działalności gospodarczej w zakresie rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych w formie koncesji muszą jednak mieć źródło w ustawie. Wymaganie to obejmuje wszelkie ograniczenia tej działalności, zarówno w postaci obowiązku uzyskania koncesji, jak i określania warunków rozpowszechniania programów. 

Koncesja może być również udzielona na rozpowszechnianie w sieciach kablowych lub w sposób rozsiewczy satelitarny programu poświęconego wyłącznie:

• telesprzedaży; 

• promocji działalności własnej nadawcy. 

Do programów tych nie stosuje się niektórych przepisów ustawy o radiofonii i telewizji, w tym m.in. ograniczenia dopuszczalnego wymiaru czasowego reklam i telesprzedaży w ciągu godziny.  

Uprawnienia wynikające z koncesji są w zasadzie niezbywalne. Nie przechodzą też na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego.

Natomiast w przypadku łączenia, podziału albo innego rodzaju przekształceń spółek handlowych, uprawnienia te mogą przejść na inny podmiot za zgodą Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wyrażoną w formie uchwały. Odmowa wyrażenia zgody następuje, gdy:

1. nadawca osiągnie pozycję dominującą w dziedzinie środków masowego przekazu na danym rynku właściwym w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów;  

2. nastąpi przejęcie bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad działalnością nadawcy przez inną osobę.  

Na podstawie uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, jej Przewodniczący wydaje decyzję w sprawie wyrażenia zgody bądź odmowy. do uprawnień wynikających z rezerwacji częstotliwości stosuje się przepisy ustawy z 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.

Koncesja na rozpowszechnianie programu telewizyjnego obejmuje również wykorzystanie sygnału telewizyjnego do rozpowszechniania przekazów tekstowych. Przekaz tekstowy to zbiór tekstów i nieruchomych obrazów, rozpowszechnianych za pomocą sygnału telewizyjnego równocześnie z programem.

Nadawca jest obowiązany do corocznego składania do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji sprawozdania finansowego, w formie przewidzianej w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Przykład:

• Na nieprowadzącym działalności gospodarczej nadawcy społecznym, będącym kościelną osobą prawną, spoczywa obowiązek corocznego składania Krajowej Radzie sprawozdania finansowego, stosownie do art. 37a ustawy o radiofonii i telewizji, przy uwzględnieniu rachunkowości według zasad określonych przez wewnętrzne przepisy kościelne.

Czy za koncesję trzeba płacić? 

Za udzielenie koncesji pobiera się opłatę, niezależnie od opłat za używanie urządzeń radiokomunikacyjnych oraz używanie częstotliwości, przewidzianych w ustawie o łączności.

Opłacie podlega zarówno udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego, jak i zmiana koncesji, jeśli ze zmiany tej wynika podwyższenie podstawy obliczenia opłaty. Opłaty te określa rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych.

Jak nadawca społeczny może się ubiegać o koncesję? 

O uznanie za nadawcę społecznego może do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wystąpić:

1. stowarzyszenie w ramach realizacji celów statutowych; 

2. fundacja w ramach realizacji celów statutowych; 

3. kościelna lub wyznaniowa osoba prawna kościoła lub związku wyznaniowego o uregulowanej w ustawie sytuacji prawnej. 

Nadawcą społecznym jest nadawca: 

• którego program upowszechnia działalność wychowawczą i edukacyjną, działalność charytatywną, respektuje chrześcijański system wartości za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki oraz zmierza do ugruntowania tożsamości narodowej, 

• w którego programie nie są rozpowszechniane audycje ani inne przekazy zawierające sceny lub treści mogące mieć negatywny wpływ na prawidłowy fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich,

• który nie nadaje reklam lub telesprzedaży oraz sponsorowanych audycji lub innych sponsorowanych przekazów, 

• który nie pobiera opłat z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub odbierania jego programu.  

Nadawca społeczny jest zwolniony z opłat za udzielenie lub zmianę koncesji. W przypadku jednak naruszenia przez nadawcę społecznego ww. wymogów, organ koncesyjny wyda decyzję o uchyleniu decyzji o uznaniu za nadawcę społecznego. Stwierdzi w niej ponadto obowiązek uiszczenia opłat za udzielenie lub zmianę koncesji, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia udzielenia lub zmiany koncesji.

Nadawca społeczny może złożyć wniosek o udzielenie koncesji na kolejny okres, nie później niż 12 miesięcy przed wygaśnięciem posiadanej koncesji. W przypadku złożenia przez nadawcę społecznego wniosku odmowa udzielenia koncesji na kolejny okres możliwa jest wyłącznie, gdy w stosunku do nadawcy zachodzi którakolwiek z okoliczności uzasadniających cofnięcie koncesji.

W przypadku złożenia przez nadawcę wniosku o udzielenie koncesji do postępowania w sprawie udzielenia koncesji nie stosuje się przepisów o ograniczeniach w zakresie udzielania koncesji.

Czy możliwe jest nabycie lub objęcie udziałów albo akcji, bądź nabycie prawa z udziałów lub akcji przez osobę zagraniczną w spółce, która posiada koncesję na rozpowszechnianie programu? 

Nabycie lub objęcie udziałów albo akcji, bądź nabycie prawa z udziałów lub akcji przez osobę zagraniczną w spółce, która posiada koncesję na rozpowszechnianie programu, wymaga zezwolenia Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Czynność tę dokonaną przez podmiot, w stosunku do którego osoba zagraniczna jest podmiotem dominującym, w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, uważa się przy tym za czynność dokonaną przez podmiot dominujący.

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wydaje i cofa zezwolenie na podstawie uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Powyższe zasady nie dotyczą osób zagranicznych lub spółek zależnych, w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, do osób zagranicznych, których siedziby lub miejsce zamieszkania znajdują się w państwach będących członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Nabycie lub objęcie udziałów albo akcji, bądź nabycie prawa z udziałów lub akcji przez osobę zagraniczną dokonane bez zezwolenia jest nieważne.

Kiedy koncesja zostanie cofnięta? 

Koncesję cofa się obligatoryjnie, jeżeli:

1. wydano prawomocne orzeczenie zakazujące nadawcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją;  

2. nadawca rażąco narusza warunki określone w ustawie lub w koncesji;  

3. działalność objęta koncesją jest wykonywana w sposób sprzeczny z ustawą lub z warunkami określonymi w koncesji, a nadawca, pomimo wezwania Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub w ustawie;

4. nadawca, pomimo wezwania Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, nie rozpoczął rozpowszechniania programu w terminie ustalonym w koncesji lub trwale zaprzestał wykonywania rozpowszechniania programu za pomocą wszystkich lub niektórych stacji nadawczych - chyba że nadawca wykaże, że opóźnienie rozpoczęcia rozpowszechniania programu lub zaprzestanie rozpowszechniania programu zostały spowodowane okolicznościami od niego niezależnymi. Za trwałe zaprzestanie rozpowszechniania programu uważa się fakt nierozpowszechniania programu przez okres trzech kolejno następujących po sobie miesięcy.   

Przykład:

• Rozprowadzanie programów telewizyjnych bez zgody ich nadawcy, cofniętej po udzieleniu koncesji na rozprowadzanie stanowi naruszenie przepisów ustawy o radiofonii i telewizji, uzasadniające cofnięcie koncesji. Zgoda nadawcy - właściciela programów - na ich rozprowadzanie przez innego nadawcę musi być udzielona na etapie uzyskania koncesji na rozprowadzanie i musi towarzyszyć prowadzeniu działalności polegającej na rozprowadzaniu programów innego nadawcy. 

Ponadto koncesja może być cofnięta, jeśli:

1. rozpowszechnianie programu powoduje zagrożenie interesów kultury narodowej, bezpieczeństwa i obronności państwa lub narusza normy dobrego obyczaju; 

2. nastąpi ogłoszenie upadłości nadawcy;  

3. rozpowszechnianie programu powoduje osiągnięcie przez nadawcę pozycji dominującej w dziedzinie środków masowego przekazu na danym rynku właściwym w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów;  

4. nastąpi przejęcie bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad działalnością nadawcy przez inną osobę.  

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji podaje do publicznej wiadomości informacje o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia koncesji.

W przypadku zaś uprawomocnienia się decyzji w sprawie cofnięcia koncesji Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji niezwłocznie ogłasza o możliwości uzyskania koncesji w zakresie objętym cofniętą koncesją.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. 1993 r., Nr 7, poz. 34, ze zm.);

• Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 stycznia 2007 r. w sprawie zawartości wniosku o udzielenie koncesji oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. 2007 r., Nr 5, poz. 41);

• Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2004 r., Nr 173, poz. 1807, ze zm.);

• Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych (Dz. U. 2000 r., Nr 12, poz. 153, ze zm.)

A.J.
Zespół e-prawnik.pl