Odwołanie od wadliwej decyzji inspektora kontroli skarbowej w kwestii dopłaty do spółki – opinia prawna
Stan faktyczny
Wspólnicy dokonali dopłaty do spółki zgodnie z kodeksem spółek handlowych określonej w kwocie podjętej uchwałą zgromadzenia wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Inspektor kontroli skarbowej po dokonaniu kontroli zaliczył dopłaty dokonane przez wspólników jako przychód i naliczył podatek dochodowy. Czy postąpił słusznie? Jeżeli nie, w jaki sposób należy się odwoływać?
Opinia prawna
Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (cyt. dalej jako ustawa) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Z tego wynika, że jeżeli dopłaty nie stanowią przychodu, to nie są przedmiotem opodatkowania, ponieważ nie stanowią tym bardziej dochodu. Ponadto nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na dopłaty o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11, oraz ich zwrotu.
W świetle tego, co wyżej zasygnalizowano decyzja w przedmiocie opodatkowania powyższych dopłat jest wadliwa – inspektor kontroli skarbowej nie postąpił słusznie. Od tej decyzji służy odwołanie. Procedura odwołania od decyzji podatkowej uregulowana jest w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późń. zm.). W postępowaniu podatkowym zgodnie z art. 220 § 2 Ordynacji podatkowej od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji służy odwołanie tylko do jednej instancji. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
Odwołanie jak każde podanie może być wnoszone pisemnie, telgraficznie lub dalekopisem, telefaksem lub pocztą elektroniczną; strona może wnieść odwołanie również ustnie do protokołu. Odwołanie należy wnieść w terminie czternastu dni od dnia doręczenia (ogłoszenia) decyzji. Decyzja powinna zawierać pouczenie o trybie odwoławczym, jeżeli nie strona może żądać jej uzupełnienia co do wskazania trybu odwoławczego.
Odwołanie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję. Organ odwoławczy, jeżeli otrzyma odwołanie bezpośrednio od strony, jest obowiązany przesłać je organowi odwoławczemu. Wniesienie odwołania od decyzji organu podatkowego co do zasady nie wstrzymuje jej wykonania
Reasumując:
- decyzja jest wadliwa;
- służy od niej odwołanie;
- decyzja powinna zawierać pouczenie o trybie odwoławczym (jeżeli nie można żądać jej uzupełnienia);
- odwołanie można wnosić w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia (ogłoszenia) decyzji;
- w odwołaniu powinno się w szczególności wskazać wyżej wymienione przepisy (pkt 1 i pkt 2) i ich wadliwe zastosowanie w tej sprawie.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?