Planowe leczenie za granicą

Planowe leczenie za granicą – czyli transgraniczna opieka zdrowotna

Leczenie w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej polega na tym, że możesz korzystać ze świadczeń opieki zdrowotnej w innych państwach Unii Europejskiej.

Kto może skorzystać z transgranicznej opieki zdrowotnej?

Z transgranicznej opieki zdrowotnej możesz korzystać, jeśli masz prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w Polsce. Nie musisz informować Narodowego Funduszu Zdrowia (ani innej polskiej instytucji) o tym, że wybierasz się za granicę w celu planowego leczenia. W przypadku niektórych świadczeń musisz uzyskać uprzednią zgodę Narodowego Funduszu Zdrowia – ich wykaz znajduje się w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie ustalenia wykazu świadczeń opieki zdrowotnej wymagających uprzedniej zgody dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

Jakie świadczenia można uzyskać w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej?

W ramach transgranicznej opieki zdrowotnej możesz korzystać z tych świadczeń, które przysługują Ci w Polsce. Narodowy Fundusz Zdrowia zwróci Ci koszty tych świadczeń opieki zdrowotnej, które znajdują się w tzw. koszykach świadczeń gwarantowanych (czyli są wymienione w rozporządzeniach ministra zdrowia).

Jak można uzyskać zwrot kosztów leczenia za granicą w UE?

Koszty transgranicznej opieki zdrowotnej są rozliczane następująco:

1. najpierw płacisz za uzyskane świadczenie zagranicznej placówce medycznej,
2. następnie Narodowy Fundusz Zdrowia zwraca Ci poniesione koszty.

Jeśli skorzystałeś ze świadczeń opieki zdrowotnej w innym państwie UE, możesz ubiegać się o zwrot kosztów leczenia od Narodowego Funduszu Zdrowia. NFZ zwróci Ci taką kwotę, jaką wydałby, refundując konkretne świadczenia w kraju.

Jeżeli koszt udzielonego Ci świadczenia będzie:

• wyższy niż koszt tego świadczenia według wyceny NFZ, która obowiązuje w kraju – będziesz musiał pokryć różnicę z własnej kieszeni (Twoje wydatki w tym przypadku będą wyższe niż zwrot, który otrzymasz),
• taki sam lub niższy niż koszt tego świadczenia według wyceny NFZ, która obowiązuje w kraju – otrzymasz zwrot faktycznie poniesionych kosztów.

Jakie dokumenty są wymagane do zwrotu kosztów?

Rachunek – podstawa zwrotu kosztów leczenia

Jeżeli ubiegasz się o zwrot kosztów, musisz przedstawić:

• rachunek za udzielone świadczenia wystawiony przez zagraniczną placówkę medyczną,
• potwierdzenie uiszczenia opłaty za udzielone usługi medyczne – na rachunku lub w formie innego dokumentu (paragonu).

Zwróć uwagę, czy rachunek zawiera dokładne informacje o rodzaju przeprowadzonych zabiegów lub badań diagnostycznych – jeśli na rachunku nie ma opisu udzielonych świadczeń, zwróć się do placówki, z której usług korzystałeś, o wydanie dodatkowego dokumentu/zaświadczenia, który będzie zawierał te informacje.

Wniosek o zwrot kosztów leczenia

Inne potrzebne dokumenty

W Polsce, aby leczyć się w ramach publicznej opieki zdrowotnej u większości specjalistów, trzeba mieć skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (zwykle jest to lekarz podstawowej opieki zdrowotnej). Skierowania – ale niekoniecznie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego – wymaga także leczenie szpitalne.

Jeśli, korzystając z transgranicznej opieki zdrowotnej, nie będziesz miał skierowania do specjalisty lub do szpitala (wystawionego w kraju lub za granicą), nie otrzymasz zwrotu kosztów leczenia w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej.

W związku z tym – w zależności od sytuacji – musisz dołączyć do wniosku także oryginały bądź kopie:

• skierowań;
• zleceń na wyroby medyczne;
• recept;
• zleceń na transport sanitarny.

Załączenie skierowania nie jest  wymagane w przypadku  wniosku o zwrot kosztów leczenia, na które pacjent uzyskał wcześniej zgodę Narodowego Funduszu Zdrowia.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl