Sprowadzanie dóbr kultury z zagranicy - opinia prawna (Opinia prawna oparta na starej ustawie Prawo o działalności gospodarczej z 19 listopada 1999 r.)
Stan faktyczny
Jakim warunkom musi odpowiadać osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą polegającą na imporcie i sprzedaży antyków, w tym starodruków (wymogi, koncesja, licencja, itp.).
Opinia prawna
Podmiot rozpoczynający jakąkolwiek działalność gospodarczą musi najpierw spełnić ogólne wymogi ustawy Prawo o działalności gospodarczej z 19 listopada 1999r. (Dz. U. z 17 grudnia 1999r. ze zm.), a więc chodzi tu przede wszystkim o uzyskanie wpisu do rejestru przedsiębiorców (art. 7 P.dz.g.). Przepis ten dotyczy przedsiębiorców, którzy mają zamiar prowadzić przedsiębiorstwo jako osobę prawną lub nie mającą osobowości prawnej spółkę prawa handlowego (art. 2 ust. 2 w zw. z art. 88a P.dz.g.). Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym z 20 sierpnia 1997r. (Dz. U. z 7 października 1997r. ze zm.). Rejestr prowadzą sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujące swoją właściwością obszar województwa lub jego część (art. 2 ustawy). Formularze wniosków o wpis do rejestru przedsiębiorców powinny być dostępne nieodpłatnie w siedzibie gminy Klienta (rozp. Min. Spr. z 21 grudnia 2000r., Dz. U z 27 grudnia 2000r.).
Jeśli natomiast przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, to podjęcie działalności gospodarczej, na chwilę obecną wymaga zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez gminę (art. 88a P.dz.g.). Wpisu dokonuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej powinno zawierać (art. 88b ust. 2 P.dz.g.):
1) oznaczenie przedsiębiorcy,
2) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu przedsiębiorcy, a jeżeli stale wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - również wskazanie siedziby i adresu zakładu głównego,
3) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej,
4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej.
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu dobrami kultury powstałymi przed dniem 9 maja 1945 r., nie wymaga uzyskania koncesji lub zezwolenia (art. 96 ust. 1 pkt 3 P.dz.g). Oczywiście chodzi tu o obrót na terytorium Polski. Zgodnie z ustawą o ochronie dóbr kultury z 15 lutego 1962 r, dobrem kultury jest każdy przedmiot ruchomy lub nieruchomy, dawny lub współczesny, mający znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego ze względu na jego wartość historyczną, naukową lub artystyczną. Do dóbr kultury należ więc na pewno zaliczyć starodruki i antyki.
W stanie faktycznym zaprezentowano sytuację, kiedy to podmiot gospodarczy zamierza importować antyki i starodruki do naszego kraju. Trudno doszukać się w polskich przepisach jakichkolwiek ograniczeń czy wymogów dotyczących importu wspomnianych dóbr. Należałoby jednak zbadać jak sprawa wygląda od strony prawa obcego, to znaczy czy państwo, z którego podmiot gospodarczy zamierza importować antyki i starodruki, ma jakieś specjalne wymogi co do wywozu tych dóbr z jego terytorium. Państwa zwykle wprowadzają ograniczenia co do wywozu z ich terytorium przedmiotów zabytkowych, starodruków itp. Przykładem może być tu polska ustawa o ochronie dóbr kultury z 15 lutego 1962 roku, która zabrania wywozu dóbr kultury za granicę, dopuszczając wyjątki (art. 41).
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?