Nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
Rząd przygotował projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Głównym celem projektowanych zmian jest ułatwianie osobom bezrobotnym i poszukującym pracy powrotu do aktywności zawodowej. W projekcie zostało zawartych szereg rozwiązań które mają poprawić funkcjonowanie instytucji rynku pracy oraz przywrócić osoby bezrobotne i bierne zawodowe na rynek pracy.
Ważnym elementem nowelizacji jest również uproszczenie procedur związanych z wykonywaniem legalnej pracy przez cudzoziemców mające na celu ograniczenie problemu słabnącej podaży pracowników na krajowym rynku pracy. W projekcie proponuje się m.in. usprawnienie procesu wydawania zezwoleń poprzez m.in. eliminację instytucji przyrzeczenia zezwolenia na pracę.
Projektowane zmiany mają zwiększyć zakres aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych, w tym osób bezrobotnych będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy. W tym celu urzędy pracy dużo większy nacisk będą kłaść na działalność związana z aktywizacją, która będzie realizowana w wyodrębnionej części urzędu pracy tj. w centrum aktywizacji zawodowej. Ponadto powiatowe urzędy pracy we współpracy z samorządami gminnymi będą mogły tworzyć na poziomie gmin lokalne punkty informacyjno-konsultacyjne (LPIK). Punkty te realizować będą przede wszystkim zadania związane z informacją o pomocy oferowanej przez urzędy pracy oraz rejestracją bezrobotnych i poszukujących pracy. W celu zwiększenia przejrzystości działań urzędów pracy i lepszego wykorzystywania posiadanego przez nie potencjału zintegrowano dwie z dotychczas odrębnie określonych usług: pośrednictwo pracy oraz usługi EURES. Uporządkowane zostaną także działania realizowane przez publiczne służby zatrudnienia w związku z udzielaniem wszystkim zainteresowanym informacji o pomocy wynikającej z obowiązujących przepisów.
Osobny nacisk w projekcie został położony na wsparcie zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób w wieku 50 . Proponowane rozwiązania przewidują m.in. przyznanie wyższych stawek wsparcia finansowego z tytułu uczestnictwa w szkoleniach finansowanych ze środków Funduszu Pracy. Pracodawcy zatrudniający bezrobotnych w wieku 50 będą czasowo zwolnieni z obowiązku odprowadzania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, natomiast wobec wszystkich osób, które ukończą 60 lat (mężczyźni) i 55 lat (kobiety) zostaje zniesiony obowiązek odprowadzania składek na te fundusze.
Projektowane zmiany mają na celu również zwiększenie dostępu do usług rynku pracy. Rozwiązaniem poszerzającym dostęp usług rynku pracy jest także ułatwienie możliwości działania agencjom zatrudnienia.
Projekt zakłada także znaczne preferencje dla realizowania procesów kształcenia ustawicznego. Przepisy przewidują większą atrakcyjność uczestnictwa w szkoleniach, a zarazem ich większą dostępność. Zliberalizowano znacznie warunki korzystania z funduszu szkoleniowego, który jest warunkiem uzyskania przez pracodawcę środków publicznych w refinansowaniu kosztów szkolenia pracowników.
Projekt wprowadza także nowy instrument rynku pracy, jakim jest przygotowanie zawodowe dorosłych. Stworzona została możliwość uzyskiwania przez osoby bezrobotne nowych kwalifikacji zawodowych, poświadczonych świadectwem uzyskania tytułu zawodowego, świadectwem czeladniczym lub zaświadczeniem instytucji szkoleniowej, po ukończeniu praktycznej nauki zawodu dorosłych lub przyuczenia do pracy dorosłych, realizowanych w oparciu o umowy zawierane między urzędami pracy a pracodawcami i instytucjami szkoleniowymi.
W projekcie zawarte zostały również rozwiązania, które wymagać będą rozważenia, Jest to np. modyfikacja systemu wypłat zasiłków dla bezrobotnych. Kwota zasiłku dla bezrobotnych zostaje podniesiona (788 zł brutto miesięcznie) przy wprowadzeniu zasady degresywności wypłat (100% zasiłku w pierwszej fazie pozostawania w bezrobociu i po trzech miesiącach zmniejszanie jego wysokości do 563 zł.). Zastanowić się należy czy przy jednoczesnym podniesieniu wysokości zasiłku nie powinno się skrócić okresu jego pobierania. Projekt zakłada wszakże rezygnacje z jednego (18 miesięcznego okresu pobierania zasiłku) z trzech okresów jakie obecnie występują, ale w naszej opinii zbyt długie okresy pobierania zasiłków działają demotywująco na poszukiwanie pracy.
Zob. też: O planowanej nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia
Źródło: Polska konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan; www.pkpplewiatan.pl
A.J.
Zespół e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?