Prawa pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej

2 lipca Komisja Europejska przyjęła projekt dyrektywy w sprawie stosowania praw pacjenta w transgraniczej opiece zdrowotnej. Celem tego projektu jest wypełnienie luki prawnej jaka powstała po wyłączeniu kwestii zdrowotnych z tzw. dyrektywy usługowej.

Celem dyrektywy jest stworzenie jasnych ram prawnych dla transgraniczej opieki zdrowotnej, które obecnie budzą wiele wątpliwości i problemów. Tymczasem Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał kilka jednoznacznych wyroków potwierdzających prawo pacjentów do korzystania z opieki zdrowotnej w innych państwach członkowskich UE oraz do zwrotu kosztów leczenia w kraju pochodzenia pacjenta.

Projekt dyrektywy przewiduje, iż pacjenci będą mieli prawo korzystać z opieki zdrowotnej za granicą i uzyskiwać zwrot jej kosztów do takiej kwoty, jaką otrzymaliby we własnym kraju oraz że państwa członkowskie UE są odpowiedzialne za opiekę zdrowotną świadczoną na ich terytoriach.

Projekt ten ma również za zadanie wspierać rozwój tzw. telemedycyny, ułatwić współpracę europejską w dziedzinie opieki zdrowotnej oraz usprawnić działanie Agencji Oceny Technologii Medycznych w poszczególnych krajach członkowskich. Przy czym zwrócić należy uwagę, iż lepsze dzianie AOTM w Polsce jest bardzo ważne.

Ustalanie przez Agencję standardów postępowania oraz wycena świadczeń zdrowotnych dokonywane są w tempie stanowczo zbyt wolnym. Bez przyspieszenia prac Agencji nie będzie możliwe precyzyjne określenie produktów zakupywanych przez NFZ ze środków publicznych. Nie będzie również możliwa lepsza wycena zasadnych kosztów tych produktów. Tymczasem źle zdefiniowane produkty oraz niewłaściwe wyceny generują liczne konflikty w procesie kontraktowania świadczeń i rozliczania umów, co wiąże się ze zbędnym obciążeniem systemu ochrony zdrowia, również finansowym.

Zdaniem PKPP Lewiatan bez przyspieszenia prac AOTM nie można szybko określić zakresu świadczeń gwarantowanych przez państwo - koszyka świadczeń gwarantowanych. Nie można również ustalić nowej listy świadczeń niegwarantowanych przez państwo (tzw. listy negatywnej). Ustalenie tzw. koszyka świadczeń gwarantowanych zapowiadane jest już od długiego czasu i jest ono niezbędne m.in. dla rozwoju rynku dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnych. Brak dobrze zdefiniowanego produktu i brak wyceny zasadnych kosztów nie pozwoli wdrożyć racjonalniejszego zarządzania publicznymi środkami przeznaczanymi na ochronę zdrowia.

Wymiana doświdczeń polskiej Agencji Oceny Technologii Medycznych z innymi europejskimi agencjami oraz istotne wzmocnienie jej działania są niezbędne dla szybkiej poprawny funkcjonowania systemu ochrony zdrowia w Polsce. Do takiej poprawny może również przyczynić się projektowana dyrektywa.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl