Rząd uchwalił projekt Umowy Partnerstwa na lata 2014-2020

Umowa Partnerstwa (UP) określa strategię interwencji funduszy europejskich w ramach trzech polityk unijnych: polityki spójności, wspólnej polityki rolnej (WPR) i wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) w Polsce w latach 2014-2020. Instrumentami realizacji Umowy są krajowe programy operacyjne (KPO) i regionalne programy operacyjne (RPO). Dokumenty te wraz z Umową tworzą spójny system dokumentów strategicznych i programowych na nową perspektywę finansową.

Umowa Partnerstwa określa z jednej strony kontekst strategiczny w wymiarze tematycznym i terytorialnym, z drugiej zaś wskazuje oczekiwane rezultaty oraz obowiązujące ramy finansowe i wdrożeniowe. Stanowi punkt odniesienia do określania szczegółowej zawartości programów operacyjnych. Wynegocjowana z Komisją Europejską (KE) Umowa Partnerstwa oraz programy operacyjne będą podstawą do realizacji nowej perspektywy finansowej w Polsce.

Fundusze europejskie na lata 2014-2020 Polska traktuje jako główne, choć nie jedyne źródło finansowania inwestycji zapewniających dynamiczny, trwały i zrównoważony rozwój. Logika programowania opiera się więc na powiązaniu oczekiwań europejskich odnośnie koncentracji na celach „Strategii na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającemu włączeniu społecznemu - Europa 2020” (dalej „Strategia Europa 2020”) z celami krajowymi wskazanymi w „Strategii Rozwoju Kraju 2020 - Aktywne społeczeństwo, konkurencyjna gospodarka, sprawne państwo” (SRK 2020), przyjętej przez Radę Ministrów 25 września 2012 r. oraz zoperacjonalizowanymi w strategiach zintegrowanych. Pozwala to patrzeć na rozwój Polski szerzej niż tylko w kontekście wykorzystywania funduszy unijnych.

Umowa Partnerstwa określa przede wszystkim kluczowe wyzwania rozwojowe kraju, sformułowane w oparciu o analizę potrzeb rozwojowych i potencjałów terytorialnych. Nałożenie na nie zobowiązań kraju odnośnie włączenia się w realizację celów „Strategii Europa 2020” stanowi punkt wyjścia do zdefiniowania strategii inwestycyjnej dla funduszy UE w poszczególnych obszarach.

Fundusze europejskie będą realizowały, w różnym stopniu i zakresie, wszystkie trzy cele przyjętej przez rząd polski SRK 2020, przyczyniając się do zwiększenia konkurencyjności, spójności społecznej i terytorialnej oraz poprawy efektywności administracji. Cele UP są więc tożsame z celami SRK 2020, jednocześnie zachowując synergię ze „Strategią Europa 2020”. Środki funduszy europejskich koncentrować się będą na dziedzinach istotnych dla rozwoju kraju, wskazanych w Zaleceniach Rady UE z lipca 2013 roku oraz w KPR.

W obrębie celów UP wyróżniono cztery priorytety finansowania ze środków europejskich, które będą realizowane w ramach właściwych celów tematycznych (CT) wskazanych w projektach rozporządzeń UE:

• - otoczenie sprzyjające przedsiębiorczości i innowacjom,
• - spójność społeczna i aktywność zawodowa,
• - infrastruktura sieciowa na rzecz wzrostu i zatrudnienia,
• - środowisko i efektywne gospodarowanie zasobami.

Umowa Partnerstwa podkreśla znaczenie dopasowania interwencji do potencjałów i potrzeb określonych terytoriów. Identyfikuje, za Krajową strategią rozwoju regionalnego 2010-2020: Regiony-miasta-obszary wiejskie (KSRR), obszary strategicznej interwencji państwa (OSI), w których podejmowane będą zintegrowane interwencje w ramach właściwych polityk i funduszy. Aspekt terytorialny jest odzwierciedlony w KPO i RPO.

Polska będzie wykorzystywać zaproponowane przez KE instrumenty terytorialne. Umowa określi ramy ich wdrażania, zaś docelowe mechanizmy będą wypracowywane na poziomie krajowym. Zakłada się znaczne zwiększenie środków, które będą zarządzane przez województwa. Oznacza to większą niż dotychczas odpowiedzialność za realizację celów UP i wymusza przygotowanie mechanizmów zapewniających odpowiednią koordynację interwencji.

W Umowie zaprezentowano zarys sytemu koordynacji, a także przedstawiano ogólne założenia podziału interwencji pomiędzy poziom krajowy i regionalny, oparty przede wszystkim na zasadzie subsydiarności. Zapewnieniu koordynacji pomiędzy funduszami polityki spójności na poziomie regionalnym służy, umożliwiona po raz pierwszy w okresie programowania 2014-2020, realizacja przez samorządy województw programów dwufunduszowych - Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Instrumentem zapewniającym komplementarność interwencji realizowanych przez rząd i samorząd terytorialny będzie kontrakt terytorialny.

(źródło: premier.gov.pl)

Zespół
e-prawnik.pl