Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
- właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;
- posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
- użytkownikami wieczystymi gruntów;
- posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
Zatem osoba będąca posiadaczem nieruchomości na podstawie umowy najmu lub umowy dzierżawy zawartej z właścicielem (jednostką samorządu terytorialnego, np. gminą) jest podatnikiem (i jednocześnie płatnikiem, rozumianym jako płacącym) podatku od nieruchomości.
Wątpliwość co do obowiązku płacenia podatku od nieruchomości przez najemcę/dzierżawcę może pojawić się w sytuacji, gdy umowa najmu lub dzierżawy została zawarta z poprzednim właścicielem nieruchomości, od którego gmina nabyła nieruchomość, stając się tym samym właścicielem nieruchomości. Literalnie bowiem umowa ta nie została zawarta z właścicielem - jednostką samorządu terytorialnego i nie ma żadnego powodu, aby tylko z tego powodu, iż gmina stała się właścicielem sytuacja prawna najemcy/dzierżawcy uległa pogorszeniu w ten sposób, że nagle musi płacić podatek od nieruchomości.
Niestety jest to sytuacja dosyć rzadka i nie ma w tym zakresie interpretacji organów podatkowych, ani orzecznictwa, nie mniej jednak, jeśli gmina będzie żądała zapłaty podatku od nieruchomości, warto złożyć odwołanie od decyzji, wskazując na powyższe wątpliwości, tj. na fakt niezawarcia umowy z jednostką samorządu terytorialnego i na fakt nieuzasadnionego pogorszenia sytuacji prawnej najemcy/dzierżawcy.