Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Na początku należy zauważyć, że nawet w przypadku dzieci zdrowych nie ma limitu wieku, do którego trwa obowiązek alimentacyjny. Trwa on do chwili, gdy dziecko uzyska zdolność do samodzielnego utrzymania się. Przykładowo w przypadku studentów medycyny będzie to częściej wiek 25 lat (ze względu na dłuższe studia); nie jest jednak wykluczony jeszcze dłuższy okres (gdyby np. w trakcie studiów dziecko poważnie zachorowało i musiało skorzystać z urlopu dziekańskiego).
Co do dzieci cierpiących na zespół Downa, to warto przytoczyć fragment uzasadnienia uchwały Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 1986 r., III CZP 76/85 (OSNCP 1987, nr 1, poz. 4): Może się (...) zdarzyć, że dziecko na skutek swego kalectwa wrodzonego lub nabytego później albo w związku z niedorozwojem umysłowym nigdy lub przez długi okres nie będzie w stanie utrzymać się samodzielnie, obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka może trwać długo. W tych szczególnych wypadkach podstawę prawną tego obowiązku stanowić będzie art. 133 § 1 k.r.o. Dziecko takie nie ma z założenia możliwości - z powodu jego kalectwa w najszerszym tego słowa znaczeniu - utrzymać się samodzielnie. Obowiązuje tu zatem ta sama zasada, co i w przypadku dzieci zdrowych, tyle że takie dziecko być może nigdy nie uzyska możliwości samodzielnego utrzymania się, a co za tym idzie, obowiązek alimentacyjny rodziców mógłby ustać tylko wtedy, gdyby oni sami popadli w niedostatek (wtedy zobowiązani do alimentowania byliby dalsi krewni).
Warto także zauważyć, że nawet jeżeli dziecko się usamodzielni, a następnie popadnie w niedostatek, to także będzie mogło żądać alimentów od rodziców (ale dopiero w drugiej - po swoich dzieciach, jeśli je ma - kolejności).
Polecamy także lekturę artykułu Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci od A do Z.