Cesja należności spółki wnioskującej o upadłość

Odpowiedź prawnika: Cesja należności spółki wnioskującej o upadłość

Po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości przez dłużnika sąd niezwłocznie dokonuje zabezpieczenia jego majątku przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Sąd może w ramach zabezpieczenia zawiesić prowadzone przeciwko dłużnikowi egzekucje, zmienić lub uchylić zarządzenia tymczasowe wydane w celu zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, w szczególności przez uchylenie dokonanych zajęć. Sąd może zdecydować też o ustanowieniu zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika, jeżeli zachodzi obawa, że dłużnik będzie ukrywał swój majątek lub w inny sposób działał na szkodę wierzycieli, a także gdy dłużnik nie wykonuje poleceń tymczasowego nadzorcy sądowego. W takiej sytuacji dłużnik zachowuje prawo wykonywania czynności zwykłego zarządu oraz korzystania ze swego mienia. Czynności dłużnika przekraczające zakres zwykłego zarządu są nieważne. Jeżeli więc przedmiotowa cesja, w okolicznościach dotyczących danego dłużnika, przekracza zakres zwykłego zarządu, to będzie nieważna (jeśli ustanowiono zarząd przymusowy). Za czynności zwykłego zarządu się czynności zmierzające do utrzymania rzeczy w dotychczasowym stanie, zarządzanie nią dla umożliwienia korzystania z niej i pobierania pożytków. Z reguły do takich czynności należą: dokonywanie napraw i innych nakładów, związanych ze zwykłym korzystaniem z rzeczy, uprawianie pól i ogrodów, pobieranie, podział i sprzedaż pożytków, pobieranie czynszów najmu, dzierżawy, płacenie podatków itp.  

W razie ogłoszenia upadłości bezskuteczne w stosunku do masy upadłości są czynności prawne dokonane przez upadłego w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, którymi rozporządził on swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej. 

Dodatkowo, jeżeli wynagrodzenie za pracę pracownika upadłego wykonującego zadania w zakresie zarządu przedsiębiorstwem lub wynagrodzenie osoby świadczącej usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem upadłego, określone w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług zawartej przed ogłoszeniem upadłości, jest rażąco wyższe od wynagrodzenia za danego rodzaju pracę lub świadczenie usług i nie jest uzasadnione nakładem pracy, sędzia-komisarz na wniosek syndyka, nadzorcy sądowego, zarządcy lub z urzędu może uznać, że określona część wynagrodzenia umownego jest bezskuteczna w stosunku do masy upadłości.