Córka mieszka ze mną, pomimo tego nadal muszę płacić alimenty.

Przygotowana dla Pana opinia oparta została na przepisach ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012r. Nr 788 – j.t.).

Celem niniejszej opinii jest analiza przedstawionych okoliczności faktycznych, w tym w szczególności wskazanie, jakie działania należałoby podjąć, by w niniejszej sytuacji zdjąć z Pana obowiązek alimentacyjny

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. - Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jeżeli rodzice dziecka zobowiązani do ponoszenia kosztów jego utrzymania i wychowania żyją w rozłączeniu, każdy z rodziców, u którego dziecko przebywa, ma prawo wystąpić do sądu z pozwem o alimenty na rzecz małoletniego. Uprawnionym do pobierania alimentów na rzecz małoletniego dziecka (jeżeli rodzice żyją w rozłączeniu) jest rodzic, który sprawuje pieczę nad małoletnim dzieckiem.

Pozew o alimenty składa się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do alimentów lub do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego – prawo wyboru służy powodowi (czyli osobie uprawnionej do alimentów działających najczęściej przez przedstawiciela ustawowego – tj. drugiego z rodziców). Pozew o alimenty jest wolny od opłat.

Aktualnie matka dziecka, skoro nie sprawuje faktycznie bieżącej pieczy nad dzieckiem, nie powinna od Pana alimentów pobierać. Sama zaś powinna łożyć na utrzymanie córki.

Samodzielne zaprzestanie przez Pana płacenia alimentów do rąk matki jest jednak bardzo ryzykowne, gdyż posiada ona prawomocny wyrok i może iść do komornika, który nie bada jego zasadności tylko wszczyna egzekucję. Niezbędnym będzie tutaj więc zmiana wyroku w sprawie alimentów.