Definicja samodzielnego lokalu

Odpowiedź prawnika: Definicja samodzielnego lokalu

Zgodnie z jedną z naczelnych zasad prawa cywilnego, część składowa (w tym przypadku część nieruchomości, czyli lokal) nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości, jednakże po spełnieniu przepisanych prawem warunków. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy o własności lokali, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Taki lokal może stanowić odrębny od budynku przedmiot własności i w związku z tym może być przedmiotem obrotu. Ustawa o własności lokali przewiduje warunki do powstania tego prawa. Zgodnie z tymi przepisami, odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej. Jeśli więc „część nieruchomości”, którą zamierza Pan kupić, stanowi lub może stanowić odrębną własność, nie ma przeszkód do jej nabycia. Umowa przeniesienia własności również powinna zostać zawarta w formie aktu notarialnego i wymaga wpisu do księgi wieczystej.