Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Regułą jest, iż organem egzekucyjnym w przypadku tzw. należności publicznoprawnych (np. kar, opłat, w tym mandatów karnych) jest naczelnik właściwego urzędu skarbowego. Istotnie, egzekucja należności stwierdzonej mandatem karnym w przypadku braku dobrowolnej jej zapłaty przebiega w myśl przepisów Ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Organ egzekucyjny doręczy dłużnikowi tytuł wykonawczy i wskaże sposób egzekucji zobowiązania. W toku egzekucji dłużnik może zgłosić zarzut, którego podstawą może być np. odroczenie terminu wykonania obowiązku lub rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej. Zarzut taki organ egzekucyjny rozpatrzy po uzyskaniu stanowiska wierzyciela, z tym, że wypowiedź wierzyciela będzie dla organu egzekucyjnego wiążąca (art. 34 par. 1 Ustawy). Wniesienie przez zobowiązanego (dłużnika) zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego nie wstrzymuje tego postępowania. Organ egzekucyjny może jednak w uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie egzekucyjne lub niektóre czynności egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zarzutu.
W myśl art. 56 par. 1 Ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu m.in. w razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo rozłożenia na raty spłat należności pieniężnej. Po wykonaniu zobowiązania przez dłużnika organ egzekucyjny umorzy zaś postępowanie.