Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Definicję czasu pracy zawiera art. 128 § 1 k.p. Zgodnie z tym przepisem, jest to czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (również podczas delegacji). Chodzi więc o sam fakt pozostawania w dyspozycji pracodawcy. Nie liczy się więc czy w tym okresie pracownik wykonywał pracę czy nie, ważna jest sama gotowość pracownika do jej wykonania. Zgodnie z art. 77[5] § 1 k.p., pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. W tym też czasie pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy. Jeśli podczas podróży służbowych pracownik świadczy pracę w godzinach, które wykraczają poza ustalone normy, to świadczy ją w godzinach nadliczbowych. Zasadniczo za przepracowane godziny nadliczbowe pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Jednakże zgodnie z postanowieniami kodeksu pracy pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych (może to być oddział zagraniczny) wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. Jedynie kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych, ale przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. W efekcie jeśli nie jest Pan pracownikiem zarządzającym ani kierownikiem wyodrębnionej komórki organizacyjnej pracodawcy, to przysługuje Panu wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.