Groźba bezprawna a poczucie zagrożenia

Pytanie:

"W art. 190 § 1 czytamy: "Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2." Natomiast pojęcie groźby bezprawnej jest szersze, bo dochodzi do niej grożenie postępowaniem karnym oraz rozpowszechnieniem informacji uwłaczających czci. Czy więc w przypadku art. 191 kk (§ 1 lub 2) również musi istnieć poczucie jakiegoś zagrożenia? Jak interpretować przypadek, ze dłużnik zgłosił popełnienie przestępstwa z art. 191 § 2 kk przez wierzyciela dopiero po kilku miesiącach od zagrożenia mu przez tegoż rozgłoszenia informacji uwłaczających czci (np. wierzyciel spełnił swoją groźbę, gdyż szczerze uważa, że dłużnik jest oszustem i o tym informował jego sąsiadów)? Albowiem, dłużnik zapewne chciał przerwać egzekwowanie do niego należności (w tym na drodze sądowej). "

Odpowiedź prawnika: Groźba bezprawna a poczucie zagrożenia

Zgodnie z art. 115 § 12 kodeksu karnego groźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190, jak i groźba spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem.

Zgodnie z art. 191 § 1kk kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.  Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (§2).  

W doktrynie prawa karnego w zasadzie zgodnie przyjmuje się, iż także wobec pozostałych przypadków groźby bezprawnej, powinien zaistnieć stan uzasadnionej obawy (tak A. Wąsek, Kodeks karny. Komentarz, Gdańsk 2002, s. 797-798, A. Zoll w: K. Buchała, A. Zoll, Kodeks karny..., s. 636).

Faktu zgłoszenia przestępstwa po kilku miesiącach nie można naszym zdaniem uznać za automatycznie wyłączającego przestępstwo określone w art. 191 kodeksu karnego. Będzie to zależało od indywidualnych  okoliczności sprawy. W sytuacji, gdy groźba nie wzbudziła obawy i do takich ustaleń dojdzie sąd, a obiektywnie możliwe jest uznanie, iż groźba mogła wzbudzić obawę, można rozważyć odpowiedzialność za usiłowanie nieudolne (art. 13 § 2 k.k.). 


Zespół prawników
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika