Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Odpowiedzi na pytanie udziela treść art. 1025 kodeksu postępowania cywilnego stanowiącego, że z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności:
-
koszty egzekucyjne,
-
należności alimentacyjne,
-
należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika,
-
należności wynikające z wierzytelności zabezpieczonych hipoteką morską,
-
należności zabezpieczone hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo zabezpieczone przez wpisanie do innego rejestru,
-
należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej,
-
należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, o ile nie zostały zaspokojone w kolejności piątej,
-
należności zabezpieczone prawem zastawu lub które korzystały z ustawowego pierwszeństwa niewymienionego w kolejnościach wcześniejszych,
-
należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję,
-
inne należności.
Jednocześnie ustawa przewiduje, że w równym stopniu z należnością ulegają zaspokojeniu odsetki i koszty postępowania. Jednakże z pierwszeństwa równego z należnościami czwartej, piątej i ósmej kategorii korzystają odsetki tylko za ostatnie dwa lata przed przysądzeniem własności, a koszty postępowania w wysokości nie przekraczającej dziesiątej części kapitału. Pozostałe odsetki i koszty zaspokaja się w kategorii dziesiątej. To samo dotyczy świadczeń należnych dożywotnikowi.
Wynika z tego, że z sumy uzyskanej z egzekucji komornik zaspokoi w pierwszej kolejności koszty egzekucyjne, a następnie należność główną wraz z kosztami postępowania i odsetkami. Jeżeli natomiast suma uzyskana z egzekucji i objęta podziałem nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności i praw tej samej kategorii, należności zaspokajane będą stosunkowo do wysokości każdej z nich. Wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się wtedy przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną.