Kontrahent zagraniczny a właściwość sądu
Pytanie:
"Jesteśmy firmą transportową, świadczącą usługi również poza granicami Polski. Jeden z naszych słowackich kontrahentów zalega nam z zapłatą kilku faktur za wykonane usługi transportowe. Wysłane zostało już wezwanie do zapłaty, które pozostaje bez żadnej odpowiedzi. Nie można również skontaktować się z firmą telefonicznie. Nawiązanie kontaktu i zawarcie umowy przewozowej nastąpiło poprzez polski komunikator TRANS, przez naszego dyspozytora. Wobec braku innego wyjścia, jesteśmy zmuszeni skierować sprawę na drogę postępowania sądowego. I tu pojawia się problem. Do którego sadu winien zostać wniesiony pozew. Wartość sporu to 2160 EURO. Czy możliwe jest wniesienie pozwu do rozpatrzenia w postępowaniu nakazowym? Sądy udzielają sprzecznych informacji w kwestii właściwości miejscowej, stąd nasza wątpliwość. Jaki sąd jest właściwy do rozstrzygania sporów z kontrahentami zagranicznymi?"
Odpowiedź prawnika: Kontrahent zagraniczny a właściwość sądu
Jak się domyślamy, w umowie nie wybrali Państwo jurysdykcji żadnego z Państw. Zarówno Słowacja, jak i Polska, są członkami Unii Europejskiej. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. o jurysdykcji oraz uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego mogą być pozywane, niezależnie od ich obywatelstwa, przed sądy tego Państwa Członkowskiego (czyli w opisanym przypadku – przed sądy słowackie). Tak brzmi reguła ogólna, od której rozporządzenie przewiduje wyjątki. I tak osoba, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, może być pozwana w innym Państwie Członkowskim, jeżeli przedmiotem postępowania jest umowa lub roszczenia wynikające z umowy – mianowicie przed sąd miejsca, gdzie zobowiązanie zostało wykonane albo miało być wykonane (art. 5 ust. 1). Z pytania nie wynika, czy zobowiązanie zostało wykonane w Polsce; jeśli tak, to można wnieść pozew w sądzie polskim.
Aby dochodzić roszczenia w postępowaniu nakazowym, wierzytelność należy udokumentować:
-
dokumentem urzędowym,
-
zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem,
-
wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,
-
zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym.
W postępowaniu nakazowym sąd wyda nakaz także na podstawie weksla, czeku, warrantu lub rewersu, o ile ich treść nie budzi wątpliwości.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?