Kontrola importu żywności z państw spoza UE

Odpowiedź prawnika: Kontrola importu żywności z państw spoza UE

Ogólne zasadny i wymagania prawa żywnościowego wprowadzone zostały Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. Zgodnie z art. 11 „Żywność i pasze przywożone do Wspólnoty w celu wprowadzenia na rynek we Wspólnocie powinny być zgodne z wymogami prawa żywnościowego lub warunkami uznanymi przez Wspólnotę za przynajmniej im odpowiadające, bądź w przypadku, gdy istnieją konkretne umowy między Wspólnotą i krajem wywozu, być zgodne z wymogami zawartymi w tych umowach”. Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu towarów, które podlegają granicznej kontroli sanitarnej, towarem który musi obowiązkowo przejść taką kontrolę jest m.in. sprowadzana gałka muszkatołowa (Dz. U. 2007 r., Nr 20 poz. 122). Produkt ten pojawia się także w rozporządzeniu ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 8 października 2009 r. (Dz. U. 2009 r., Nr 176 poz. 1368) jako artykuł, który musi przejść kontrolę jakości handlowej (minimalna ilość gałki muszkatołowej, która jest poddawana kontroli wynosi 1t). Obowiązek przeprowadzenia powyższej kontroli wynika z art. 10 ustawy o jakość handlowej artykułów rolno-spożywczych, który stanowi, że „Artykuły rolno-spożywcze przywożone z państw niebędących członkami Unii Europejskiej, z wyłączeniem państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, mogą być dopuszczone do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, pod warunkiem przeprowadzenia kontroli jakości handlowej przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych”.

Zgodnie zaś z art. 82 ust. 1 wskazanej ustawy w wyniku przeprowadzonej kontroli właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydaje świadectwo stwierdzające spełnianie przez towary objęte graniczną kontrolą sanitarną wymagań zdrowotnych. Świadectwo to pozostaje ważne tylko łącznie z wnioskiem o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej i specyfikacją partii (gdy partia składa się z różnych rodzajów tego samego towaru). Ani w ustawie ani w rozporządzeniach unijnych nie ma przepisu, który stanowiłby, że jeśli produkt spełnia wymagania zdrowotne w jednym kraju Unii, to mimo wszystko musiałby przejść takie badanie na terytorium innego państwa należącego do Wspólnoty. Na podstawie zasad ogólnych obowiązujących w Unii Europejskiej świadectwo stwierdzające spełnianie przez towary objęte graniczną kontrolą sanitarną wymagań zdrowotnych wystawione przez polski Sanepid jest uznawane na terytorium pozostałych członków Unii. Na zasadzie wzajemności reguła ta obowiązuje w odwrotnym kierunku. Jeśli zatem towar przeszedł już przez odprawę celną w Hamburgu, to nie ma potrzeby ponownego zgłaszania go do kontroli przed polskim organem sanitarno-epidemiologicznym. Zwracamy raz jeszcze uwagę, że powyższe nie wynika wprost z żadnego przepisu, ale z ogólnych zasad obrotu towarowego pomiędzy krajami należącymi do Wspólnoty Europejskiej.