Miejsce zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską

Odpowiedź prawnika: Miejsce zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską

Miejsce zamieszkania dziecka, czyli miejsce, w którym przebywa ono z zamiarem stałego pobytu, określa się jako pochodną miejsca zamieszkania rodziców, lub tego z nich, u którego na mocy decyzji sądu czy też porozumienia rodziców żyjących w rozłączeniu w tym zakresie dziecko stale przebywa (podstawa prawna: art.26 kc). Przy czym nie chodzi tu o konkretny adres, ale szerzej, o miejscowość, gdyż tak definiuje się pojęcie miejsca zamieszkania na gruncie prawa cywilnego.

Z uprawnienia rodziców do kierowania dzieckiem, a więc decydowania, w jakim środowisku ono przebywa, a także ze statusu przedstawicieli ustawowych, jaki wobec niego posiadają z mocy przepisów prawa (podstawa prawna: art. 98§1 k.r.o.), wynika wymóg każdorazowego uzyskania ich zgody na pobyt nieletniego poza miejscem zamieszkania, nie tylko na wyjazd, ale także na nocowanie poza domem. W czasie, gdy dziecko nocuje poza domem, rodzic traci bowiem możliwość sprawowania nadzoru nad jego postępowaniem, co choćby tylko ze względu na potencjalne ważkie konsekwencje prawne w przypadku, gdyby dziecko ucierpiało (odpowiedzialność karna) lub wyrządziło komuś szkodę (odpowiedzialność cywilna) nie może się odbywać bez wiedzy i zgody rodzica. Jeśli rodzic akceptuje sytuację, w której dziecko nocuje w nieznanym mu miejscu, dopuszcza się zaniedbania i naraża je na niebezpieczeństwo. Jakkolwiek w odniesieniu do dzieci prawie pełnoletnich brzmi to zwłaszcza z ich własnego punktu widzenia -absurdalnie, fakt pozostaje faktem: do uzyskania pełnoletniości nie mogą one samodzielnie decydować o tym, gdzie i z kim chcą spędzać czas.