Niestawiennictwo świadka a bieg rozprawy

Odpowiedź prawnika: Niestawiennictwo świadka a bieg rozprawy

Przepisy prawa przewidują możliwość przerwania lub odroczenia rozprawy. W odpowiednim więc zakresie wyposażyły sąd w służące temu kompetencje. Jakkolwiek jednak sąd może zarządzić przerwę w rozprawie, nie może robić tego dowolnie. Prawo określa, choć nie uszczegóławia, sytuacje, w których sąd może postąpić w ten sposób. Otóż sąd może przerwać rozprawę główną dla sprowadzenia dowodu albo dla wypoczynku lub z innej ważnej przyczyny. Co się kryje pod pojęciem sprowadzania dowodu? Jako że jednym z dowodów w rozprawie są zeznania świadków, sprowadzenie dowodów może oznaczać potrzebę przerwania albo odroczenia sprawy z powodu braku istotnych zeznań (których np. nie uzyskano, gdyż świadek się nie stawił). Wszystko jednak zależy od wagi zeznań, a także od innych okoliczności, które sąd uzna za stosowne. Wobec niestawiennictwa świadka sąd może zlecić przesłuchanie świadka sędziemu wyznaczonemu ze swego składu lub sądowi wezwanemu, w którego okręgu świadek przebywa, jeżeli świadek nie stawił się z powodu przeszkód zbyt trudnych do usunięcia. Sąd może poprzestać na odczytywaniu w odpowiednim zakresie zeznań świadka złożonych poprzednio w postępowaniu przygotowawczym albo przed sądem, jeżeli: 1.świadek bezpodstawnie odmawia zeznań; 2.świadek zeznaje wyraźnie odmiennie niż poprzednio; 3.świadek oświadczy, ze pewnych okoliczności nie pamięta; 4.świadek przebywa za granicą; 5.świadkowi nie można było doręczyć wezwania; 6.świadek nie stawił się z powodu nie dających się usunąć przeszkód; 7.prezes sądu zaniechał wezwania świadka (w określonym trybie); 8.świadek zmarł; 9.dotyczy to zeznań świadka incognito.