Obrońca z urzędu dla osoby niepełnosprawnej

Sam fakt posiadania orzeczenia o niepełnosprawności nie obliguje automatycznie sądu do ustanowienia obrońcy z urzędu. Zgodnie z art. 79 kpk (ustawa Kodeks postępowania karnego z 6.06.1997r., Dz.U. nr 89, poz. 555 z późn. zm.) oskarżony bezwzględnie musi mieć obrońcę tylko w przypadku gdy:

• jest nieletni
• jest głuchy, niemy lub niewidomy
• zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności
• sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę.

W związku z tym, dopiero jeśli oskarżony spełnia chociaż jedną z powyższych przesłanek, a nie ma obrońcy z wyboru, sąd ustanawia dla niego pełnomocnika z urzędu.

Warto pamiętać, że oskarżony może również żądać wyznaczenia obrońcy z urzędu, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny (art. 78 § 1 kpk) Sąd nie jest jednak zobowiązany do uwzględnienia tego rodzaju wniosku.