Odmowa udzielenia informacji

3.9.2007

Pytanie:

"Podopieczny naszego Ośrodka Pomocy Społecznej złożył podanie do wójta o umorzenie rat za podatek. Urzędnik zajmujący się w gminie podatkami wystąpił do nas, czyli GOPS-u o udzielenie informacji na temat tego podopiecznego, tzn. jaką pomoc finansową otrzymał i w jakiej kwocie, powołując się na art. 122 Ordynacji podatkowej, niejako zobowiązujący nas do udzielania informacji. Kiedy zapoznaliśmy się z treścią powołanego artykułu, stwierdziliśmy, że on nas nie zobowiązuje do udzielania informacji o naszych podopiecznych. W piśmie zwrotnym odmówiliśmy udzielania informacji i powołaliśmy się również na art. 100 ustawy o pomocy społecznej, który nakazuje kierować się dobrem osób korzystających z pomocy społecznej. Ponadto, jeśli OPS występuje do jakiś instytucji o udzielenie informacji, przytacza art. 105 ww. ustawy, z którego wynika, kto jest zobowiązany i do czego. Także w pismach otrzymywanych z Policji widnieje art. z Kodeksu postępowania karnego, który stanowi o tym, kto jest obowiązany do udzielania jakichkolwiek informacji. Czy odmowa udzielenia informacji ze strony OPS-u, mając na uwadze powołany art. 122 Ordynacji podatkowej, była prawidłowa, czy jednak powinniśmy udzielić urzędnikowi żądanych informacji?"

Odpowiedź prawnika: Odmowa udzielenia informacji

Jak stanowi art. 159 § 1 Ordynacji podatkowej, w wezwaniu należy wskazać:

nazwę i adres organu podatkowego;
imię i nazwisko osoby wzywanej;
w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu osoba ta zostaje wezwana;
czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie;
termin, do którego żądanie powinno być spełnione, albo dzień, godzinę i miejsce zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika;
skutki prawne niezastosowania się do wezwania.

Na mocy art. 159 § 2 Ordynacji podatkowej wezwanie powinno być podpisane przez pracownika organu podatkowego, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego osoby podpisującej.

Zatem w wezwaniu nie musi być wskazana podstawa prawna wezwania, chociaż oczywiście wezwanie musi mieć podstawę prawną, gdyż zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.

Podstawą wezwania nie jest art. 122 Ordynacji podatkowej, gdyż stanowi on zasadę ogólną postępowania podatkowego skierowaną do organów podatkowych, a nie do innych podmiotów, zgodnie z którą „w toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym.”

Podstawą wezwania jest natomiast na ogół art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym „organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.”

Zatem mimo, iż wezwanie zawierało błędną podstawę, wezwany powinien był na nie odpowiedzieć, chociaż oczywiście mógł również poprosić o podanie prawidłowej podstawy prawnej wezwania, którą z pewnością nie był art. 122 Ordynacji podatkowej.

Piotr Geliński

Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.

Odpowiedź prawnika: Odmowa udzielenia informacji

Komentarze