Odrębne działalności gospodarcze małżonków

Odpowiedź prawnika: Odrębne działalności gospodarcze małżonków

Jeśli małżonkowie posiadają wspólność majątkową to również towary nabyte przez żonę w ramach działalności gospodarczej są objęte tą wspolnością. Nie ma zatem możliwości darowania czy sprzedania takich towarów mężowi prowadzącemu działalność gospodarczą, gdyż w sensie prawnym jest on takim samym właścicielem tych towarów jak żona. Pozostaje tylko kwestia formalności księgowych. Przede wszystkim żona przekazująca towar do sprzedaży w działalności męża utraci prawo odliczenia VAT od tych zakupów, a także rozliczenia ich w kosztach. Prawo takie powinien nabyć mąż i najłatwiej to uzyskać poprzez odpowiednie korekty faktur zakupowych ze zmianą danych podatkowych nabywcy (dane działalności męża, zamiast danych działalności żony).

Odnośnie samochodu - jeśli małżonkowie mają wspolność i nie mają majątków odrębnych - to samochód również jest objęty wspólnościa i mąż może używać samochód osobowy nie wprowadzony do ewidencji środków trwałych swojej działalności gospodarczej. Podatnik będzie mógł również rozliczać wydatki związane z używaniem samochodu w kosztach podatkowych. Należy jednak pamiętać o ograniczeniach nałożonych przez ustawodawcę i w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zawartych w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Przebieg pojazdu powinien być udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane(art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osb fizycznych).

Zatem podatnik, który użytkuje samochód osobowy nie będący środkiem trwałym, chcąc rozliczyć koszty podatkowe ma obowiązek zaprowadzić ewidencję przebiegu pojazdu (z powyższymi danymi) i obliczać tzw. kilometrówkę w celu ustalenia limitu wydatków, które będzie mógł uznać za koszty uzyskania przychodu. Należy przy tym mieć na uwadze, że kilometrówka określa jedynie górną granicę wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych, przy czym zaliczyć do nich można jedynie wydatki faktycznie poniesione.

Stawka za 1 km przebiegu samochodu (określona w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury) jest uzależniona od pojemności skokowej silnika samochodu i wynosi: 0,5214 zł dla samochodów o pojemności skokowej silnika do 900 cm sześc. i 0,8358 zł dla samochodów o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm sześc.