Opodatkowanie dochodów z Irlandii

Odpowiedź prawnika: Opodatkowanie dochodów z Irlandii

Zasadniczą kwestią w przedstawionej sytuacji, jest ustalenie, w której części Irlandii Pański syn pracuje. Jeżeli Pański syn pracuje w Irlandii Północnej wówczas dochód uzyskany przez syna będzie opodatkowany w Polsce w całości zgodnie z metodą odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Kwestię opodatkowania dochodu uzyskanego przez Polaka w Irlandii Północnej reguluje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. z 1978 r. nr 7, poz. 20.). Zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., w przypadku gdy podatnik uzyskuje dochody w Irlandii Północnej - uzyskane przez niego dochody łączy się z dochodami uzyskanymi w Polsce. Dochód osiągnięty za granicą jest opodatkowany w Polsce także w przypadku, gdy podatnik nie uzyskuje żadnych przychodów (dochodów) w Polsce. Obowiązkiem podatnika, który pracuje w Irlandii Północnej, jest wpłacenie zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% uzyskanych dochodów, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik wrócił do kraju.

Niestety nie ma możliwości uniknięcia płacenia podatku w Polsce, obowiązek podatnika w tym zakresie wynika z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik ma jedynie prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce podatku zapłaconego za granicą. Niemniej, odliczenie podatku zagranicznego musi być dokonane w odpowiedniej proporcji przypadającej na dochód uzyskany w Irlandii Północnej. Wzór według, którego należy dokonać obliczenia proporcji przedstawia się następująco: podatek polski obliczony wg skali podatkowej od łącznej sumy dochodów x dochód uzyskany za granicą/ razem dochód (polski i zagraniczny).

Niemniej, jeżeli Pański syn ma zamiar związać swoje stosunki zawodowe i osobiste z zagranicą i zamierza przenieść swoje miejsce zamieszkania do Irlandii, wówczas miejscem opodatkowania dochodów zagranicznych jest tylko i wyłącznie zagranica. Innymi słowy, jeżeli podatnik nie ma w Polsce miejsca zamieszkania wówczas dochody uzyskane za granicą nie są już objęte w Polsce obowiązkiem podatkowym. Niemniej, ażeby podatnik mógł dowieść organom podatkowym, że ma miejsce zamieszkania w Irlandii, nie może go wiązać z Polską żadne powiązania gospodarcze, rodzinne czy towarzyskie.

Oznacza to, że centrum interesów życiowych Pańskiego syna musi znajdować się w Irlandii, wtedy to w Polsce syn zostanie uznany za nierezydenta i jego dochody zagraniczne nie będą w kraju powtórnie opodatkowane. W takiej sytuacji mamy do czynienia z tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym. Zgodnie z zasadą ograniczonego obowiązku podatkowego: osoby fizyczne niemające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Polski, w Polsce osoba taka ma obowiązek rozliczyć się tylko z dochodów uzyskanych w naszym kraju.

Wspomiany przez Pana fakt, że syn jest u Pana zameldowany, w zasadzie ma nikłe znaczenie.  Kwestia zameldowania ułatwia  jedynie dowodzenie faktu zamieszkiwania w określonej miejscowości. Fakt zameldowania w danym miejscu brany jest jednak pod uwagę, gdy nie można ustalić według innych kryteriów, w którym państwie podatnik ma miejsce zamieszkania. Zaś, miejsce zamieszkania ustala się w sposób następujący: jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach tj. Polsce i Irlandii, to jej status będzie określony w następujący sposób:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli jest ona obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.


Nieco odmiennie, przedstawia się sytuacja, gdy dana osoba uzyskuje dochody ze źródeł przychodów położonych w Irlandii Południowej.

Wówczas zastosowanie znajduje metoda wyłączenia z progresją wynikająca z przepisów Umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. nr 29, poz. 129 ze zm.). Jeżeli więc, Pański syn pracuje w Irlandii Południowej, wówczas dochód uzyskany przez niego za granicą w Polsce jest zwolniony od opodatkowania, niemniej dochód osiągnięty za granicą uwzględnia się dla obliczenia indywidualnej stopy podatku, którą będzie opodatkowany dochód w Polsce. Wzór na ustalenie stopy procentowej jest następujący: podatek wg skali podatkowej od łącznej sumy dochodów/ dochód razem (polski i zagraniczny).

W sytuacji, gdyby Pański syn pracował w Irlandii Południowej i w Polsce nie uzyskiwał żadnego dochodu, wówczas nie ma obowiązku składać w Polsce zeznania i dochody osiągnięte przez niego za granicą nie są już w Polsce powtórnie opodatkowane.