Opodatkowanie materiału szkółkarskiego z uprawy

Odpowiedź prawnika: Opodatkowanie materiału szkółkarskiego z uprawy

Na wstępie warto zasygnalizować, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. nr 80, poz. 350 ze zm.), ”Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).” Ograniczonym zaś obowiązkiem podatkowym objęte są osoby, które nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania - stanowi o tym art. 3 ust. 2a ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 przytoczonej ustawy, podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie jest opodatkowana działalność rolnicza. Wyjątkiem od tej zasady jest prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej. Pod pojęciem zaś działalności rolniczej, należy rozumieć zgodnie z art.. 2 ust. 2 „ (…)działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

• miesiąc - w przypadku roślin,

• 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

• 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

• 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.”

Innymi słowy, materiał szkółkarski pochodzący z własnej uprawy jest działalnością rolniczą. Działalność rolnicza zaś, zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. 1984 Nr 52 poz. 268 ze zm) opodatkowana jest podatkiem rolnym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1, jest Pani podatnikiem podatku rolnego (podatnikiem jest min.: właściciel gruntów, posiadacz samoistny gruntów, użytkownik wieczysty gruntów.). Opodatkowaniu zaś, w szczególności podlegają, zgodnie z art. 1. ustawy o podatku rolnym: grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

Wysokość podatku rolnego uzależniona jest od tego czy dany grunt sklasyfikowany jest jako grunt gospodarstwa rolnego czy też jako grunt pozostały. W rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Jeżeli więc, dany grunt sklasyfikowany jest jako grunt gospodarstwa rolnego to wówczas, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 podatek rolny za rok podatkowy wynosi: od 1 ha przeliczeniowego gruntów - równowartość pieniężną 2,5 q żyta. Jeżeli grunty sklasyfikowane są jako pozostałe, to zgodnie z art. ust. 1 pkt 2 podatek rolny wynosi od 1 ha gruntów - równowartość pieniężną 5 q żyta. Równowartość pieniężną żyta oblicza się według średniej ceny skupu żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy.

Warto dodać, że podatek rolny, zgodnie z art. 6a ustalany jest w drodze decyzji przez organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Do obowiązków podatnika należy jedynie złożenie właściwemu organowi podatkowemu informacji o gruntach, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku rolnego, lub o zaistnieniu zmian w tym zakresie.