Osoba dwojga imion.

Odpowiedź prawnika: Osoba dwojga imion.

Przepisy regulujące procedury postępowania przed sądami powszechnymi nie zawierają ścisłych nakazów w kwestii wymieniania imion sędziów biorących udział w wyrokowaniu. Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego sentencja wyroku powinna zawierać wymienienie sądu, sędziów, protokolanta oraz prokuratora, jeżeli brał udział w sprawie, datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, wymienienie stron i oznaczenie przedmiotu sprawy oraz rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron (art. 325 k.p.c.). Podobny przepis w procedurze karnej stanowi, iż każdy wyrok powinien zawierać: oznaczenie sądu, który go wydał, oraz sędziów, ławników, oskarżycieli i protokolanta (art. 413 § 1 pkt 1 k.p.k.). W braku szczególnego wymogu, aby wymienione były wszystkie imiona sędziów, należy przyjąć, iż konieczne jest takie oznaczenie sędziego, które pozwoli na zidentyfikowanie go w sposób nie budzący wątpliwości jako osoby, która wydała wyrok. W komentarzach do wskazanych artykułów można spotkać się z tezą, iż wystarczy samo wymienienie nazwiska sędziego i jego stanowiska służbowego (tak na przykład Feliks Prusak, Komentarz do kodeksu postępowania karnego).

Wynika z tego, iż wyrok, w którym nie wymieniono wszystkich imion sędziów, nie może być uznany za posiadający takie wady, które pozwalałyby na jego wzruszenie w drodze dostępnych w przepisach środków zaskarżenia. Potwierdza to także orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2005 roku, dotyczące podobnej sytuacji, w której SN stwierdził iż: „Wychodząc z założenia, że katalog bezwzględnych powodów odwoławczych jest wyczerpujący i podlega wykładni ścieśniającej z racji wyjątkowego charakteru określonych w nim uchybień, można z całą pewnością wyrazić zapatrywanie prawne, że brak zamieszczenia w części wstępnej wyroku (tzw. komparycji) stanowiska służbowego oraz imienia i nazwiska prokuratora biorącego udział w sprawie nie może być żadną miarą uznany za równoważny z brakiem skargi uprawnionego oskarżyciela” (IV KZ 11/2005). Należy uznać, że pominięcie drugiego imienia sędziego w komparycji wyroku tym bardziej nie będzie uznane za brak oznaczenia sędziego.

W odniesieniu do pytania drugiego informujemy, że przepisy prawa o aktach stanu cywilnego wskazują jedynie na zakaz nadawania dziecku więcej niż dwóch imion, nie formułują natomiast nakazu posługiwania się nimi. Skoro zatem ustawodawca nie przewidział nigdzie obowiązku posługiwania się oboma imionami, oznacza to, że obowiązek taki nie istnieje. Za taką interpretacją przemawia również fakt, iż ustawa o zmianie imienia i nazwiska dopuszcza dokonanie zmiany w przypadku, gdy osoba rzeczywiście posługuje się innym imieniem lub nazwiskiem niż to, które ma wpisane w akcie urodzenia.