Postępowanie o wykroczenie-zakłócanie spokoju
Pytanie:
Moja teściowa, u której aktualnie przebywają moje małoletnie córki, podczas próby mojego spotkania się z dziećmi, wezwała policję, zarzucając mi, iż naszedłem jej mieszkanie i zakłócałem jej spokój pukając do drzwi. Tego dnia moja córka miała 6 urodziny, ja przyjechałem z kwiatami i prezentami. Chociaż zarzuty teściowej są nieprawdziwe, to na jej wniosek policja wszczęła postępowanie o wykroczenie z art. 51 par.1 KW o zakłócanie porządku. Na okoliczność tej sprawy zostałem przesłuchany, jako dowód przedłożyłem kasetę video z nagraniem mojej wizyty u teściów. Nagranie ukazuje całą historię, w której widać, iż ja zachowuję się kulturalnie, a teściowie nawet nie otwierają drzwi. Nagranie kończy się z chwilą przyjazdu patrolu policji, który polecił mi wyłączyć kamerę. Od przesłuchania mnie w charakterze świadka i zabezpieczenia kasety video minął ponad miesiąc i nie wiem co dalej się z tą sprawą będzie działo. Czy, jeżeli policja uzna, iż dowody o mojej niewinności co do zarzucanego mi wykroczenia są na tyle niepodważalne, to nie nastąpi skierowania sprawy do Sądu Grodzkiego, czy też sprawa mimo wszystko się odbędzie, a ja ponownie będę musiał przed Sądem udowadniać swoją niewinność?
Masz inne pytanie do prawnika?
Odpowiedź prawnika: Postępowanie o wykroczenie-zakłócanie spokoju
Wykroczenie z art. 51 kodeksu wykroczeń oznacza zakłócanie spokoju, porządku publicznego lub spoczynku nocnego krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem lub wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym. Policja przeprowadza czynności wyjaśniające w celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebrania danych niezbędnych do sporządzenia wniosku o ukaranie. Czynności te w miarę możności należy podjąć w miejscu popełnienia czynu bezpośrednio po jego ujawnieniu i zakończyć w ciągu miesiąca. Z opisu sytuacji zawartego w pytaniu wynika, że wykroczenia raczej nie zostało popełnione. Stąd, jeżeli czynności wyjaśniające nie dostarczyły podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie, zawiadamia się o tym ujawnionych pokrzywdzonych oraz osobę, która złożyła zawiadomienie, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie. Przepisy nie przewidują natomiast obowiązku zawiadomienia osoby obwinionej o popełnienie wykroczenia. W tym celu należy skontaktować się z policją, która prowadziła czynności wyjaśniające. Poza tym, skoro policja stwierdziła brak podstaw do skierowania wniosku o ukaranie i wniosek ten nie został wystosowany, to nie dojdzie do postępowania przed sądem i obwiniony nie będzie musiał więcej udowadniać swej niewinności.
Potrzebujesz porady prawnej?
