Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 2 ustawy o prokuraturze zadaniem prokuratury jest strzeżenie praworządności oraz czuwanie nad ściganiem przestępstw. Zadaniem prokuratora w postępowaniu karnym jest wykrycie przestępstwa i jego sprawcy, a w postępowaniu przed sądem doprowadzenie do skazania oskarżonego. Prokurator nie jest więc przedstawicielem pokrzywdzonego i jego interesu. Prokurator występuje przed sądem jako oskarżyciel publiczny i występuje przede wszystkim w interesie publicznym, w tym również w interesie pokrzywdzonego. Reagując na zachowanie oskarżonego czy też wypowiadanie się na temat przedstawionych przez oskarżonego dowodów prokurator kieruje się więc interesem publicznym zmierzającym w kierunku skazania sprawcy przestępstwa. Prokurator jako oskarżyciel publiczny jest stroną postępowania odrębną i niezależną od pokrzywdzonego czy oskarżyciela posiłkowego.
W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego udział prokuratora w rozprawie jest obowiązkowy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. W razie niestawiennictwa strony, obrońcy lub pełnomocnika, których stawiennictwo jest obowiązkowe, czynności procesowej nie przeprowadza się, chyba że ustawa stanowi inaczej. Niepojawienie się więc prokuratora na rozprawie co do zasady nie powoduje więc skutku w postaci przegranej, jak to ma miejsce w postępowaniu cywilnym. Zazwyczaj takiej rozprawy po prostu się nie przeprowadza. Sąd, rozstrzygając o winie czy niewinności ma bowiem brać pod uwagę okoliczności faktyczne i dowody powołane przez wszystkie strony postępowania. Sam stosunek prokuratora do jego obowiązku jest irrelewantny. Jeśli sąd uzna, że powołane w akcie oskarżenia okoliczności i dowodu nie wskazują na sprawstwo oskarżonego, zostanie wydany wyrok uniewinniający.