"Stary" towar handlowy a podatek dochodowy

Odpowiedź prawnika: "Stary" towar handlowy a podatek dochodowy

Podatnik może przede wszystkim wycofać aparaty z działalności gospodarczej i przeznaczyć je na cele osobiste. W tym przypadku zajdzie jednak konieczność wyksięgowania z kosztów uzyskania przychodów uprzednio zaksięgowanych kwot (w poz. 10 księgi: „Wartość towarów i  materiałów handlowych wg cen zakupu”, czyli w tej samej pozycji, w której nastąpiło ujęcie aparatów). Korekta polega na wpisaniu kwoty, która wcześniej została zaliczona do kosztów, ze znakiem minus lub kolorem czerwonym. Jeśli przy nabyciu tych aparatów przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, należy dodatkowo wystawić fakturę wewnętrzną i odprowadzić podatek VAT od przekazania towarów na cele osobiste. W sytuacji, gdy takie prawo podatnikowi nie przysługiwało (np. ze względu na zwolnienie od podatku) nie ma obowiązku wykazywania podatku VAT od przekazania na cele osobiste. Obowiązek korekty kosztów w razie wycofania towarów z działalności gospodarczej wynika z faktu, że przestają one mieć związek z przychodami z tej działalności.

Istnieje również możliwość fizycznej likwidacji aparatów. W tym celu należałoby sporządzić protokół likwidacji, w którym powinien znaleźć się szczegółowy opis zdarzenia. Likwidacja fizyczna powoduje także obowiązek korekty kosztów (tzn. należy zmniejszyć koszty w poz. 10 księgi o kwotę, która wcześniej została do nich zaliczona). Następnie należałoby rozważyć możliwość zaliczenia tej samej kwoty do kosztów w związku z likwidacją towarów handlowych. Koszty związane z likwidacją środków obrotowych nie zostały co prawda wymienione w katalogu negatywnym, określającym wydatki nieuznawane za koszty (art. 23 ustawy o PIT), co nie oznacza jednak, że zawsze mogą zostać uznane za koszt podatkowy. Kosztem takim byłaby niewątpliwie strata polegająca na kradzieży towaru czy innej utracie spowodowanej warunkami losowymi (w tym przypadku kwota wyksięgowana z poz. 10 zostałaby następnie uznana za koszt w poz. 14: „Pozostałe wydatki”). Wydaje się, że wiele w tej kwestii zależy od samego podatnika. Musi on bowiem wykazać, że likwidacja towarów handlowych była niezbędna z określonych względów (np. z powodu ewidentnej przestarzałości, utraty jakiegokolwiek zainteresowania na podobne towary, itp.). Oczywiście działanie podatnika może zostać zakwestionowane przez organy podatkowe. W praktyce organy podatkowe nie negują jedynie strat dotyczących zdarzeń niezależnych od podatnika (czyli, jak już wyżej wskazano, takich jak pożar, powódź, kradzież, itp.). Tymczasem zaliczenie do kosztów wartości zlikwidowanych towarów ze względu na brak możliwości sprzedaży oznaczałoby przerzucenie na państwo ryzyka związanego z działalnością gospodarczą podatnika.