Ujęcie lokalu w ewidencji środków trwałych
Pytanie:
"Małżeństwo pozostające we wspólnocie majątkowej nabyło lokal użytkowy. Zakupu dokonali jako osoby prywatne. W akcie notarialnym nie było żadnej wzmianki o tym, że lokal będzie przeznaczony na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Po pewnym czasie małżonek założył firmę (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą ) i za zgodą małżonki rozpoczął wykorzystywać lokal na potrzeby tej działalności (jako sklep). Podjął decyzję, że nie będzie wprowadzał lokalu do ewidencji środków trwałych swojej firmy, a w konsekwencji nie będzie zaliczał w koszty działalności odpisów amortyzacyjnych od tego lokalu. Ma jednak zamiar dokonywać w lokalu bieżących napraw, a także dokonywać jego modernizacji stanowiącej ulepszenie. Czy sam fakt nie ujęcia ww. lokalu użytkowego w ewidencji środków trwałych może być powodem nałożenia na podatnika jakichkolwiek sankcji? Czy podatnik użytkujący taki lokal (nie wprowadzony do ewidencji firmy) może zaliczać w koszty działalności wydatki na bieżące drobne naprawy i drobne remonty - nie stanowiące ulepszenia w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.o.f.? Czy podatnik może uznać, że wydatki, które były poniesie na ulepszenie takiego lokalu (ulepszenia w rozumieniu art. 22g ust.17 ustawy o p.d.o.o.f.), są inwestycją w obcym środku trwałym, i czy odpisy amortyzacyjne z tytułu przyjętej do użytkowania takiej inwestycji w obcym środku trwałym może zaliczać w koszty działalności firmy?"
Odpowiedź prawnika: Ujęcie lokalu w ewidencji środków trwałych
Oczywiście wprowadzenie lub niewprowadzenie lokalu wykorzystywanego w działalności gospodarczej do ewidencji środków trwałych jest pozostawione uznaniu podatnika, nie mniej jednak podatnik powinien być świadomy restrykcyjnego stanowiska organów podatkowych zgodnie z którym wprowadzenie budynku/lokalu na stan środków trwałych firmy jest warunkiem koniecznym, ale nie jedynym, do tego, aby wydatki związane z eksploatacją (media, remonty) tego budynku/lokalu i jego amortyzacją mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej (tak: Informacja Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu z dnia 17 stycznia 2005 r., sygn. PD-I/415-102/13/04). Aby poszczególne wydatki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, spełnione muszą być ponadto przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT). W myśl tego przepisu kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W przypadku jednak wydatków związanych z lokalem, w którym jest prowadzona działalność, nie powinno być wątpliwości, że są one ponoszone w celu osiągnięcia przychodów.
Zasadą przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych jest, że przedmioty amortyzowane winny stanowić własność podatnika (por. art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednak zgodnie z art. 22a ust. 2 pkt 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają również - niezależnie od przewidywanego okresu używania - przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Inwestycją w środkach trwałych jest takie działanie podatnika, które w obcym środku trwałym powoduje jego ulepszenie. Nie mniej jednak, lokalu stanowiącego "prywatną" własność podatnika (i jego małżonki, ale na zasadach wspólności majątkowej) nie można uznać za obcy środek trwały. W związku z tym wydatki na modernizację takiego lokalu nie są inwestycją w obcych środkach trwałych i nie podlegają amortyzacji.
Piotr Geliński
Doradca podatkowy
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?