Umieszczenie ubezwłasnowolnionego w szpitalu psychiatrycznym

Odpowiedź prawnika: Umieszczenie ubezwłasnowolnionego w szpitalu psychiatrycznym

Dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie ustanawia się bowiem opiekuna, a dla ubezwłasnowolnionej częściowo kuratora. Zgodnie z art. 176 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Art. 176. Jeżeli wzgląd na dobro pozostającego pod opieką nie stoi temu na przeszkodzie, opiekunem ubezwłasnowolnionego całkowicie powinien być ustanowiony przede wszystkim jego małżonek, a w braku tegoż - jego ojciec lub matka.

Przepis ten stosować się będzie odpowiednio do ustanowienia kuratora.

Opiekun jest powoływany przede wszystkim do sprawowania pieczy nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką; podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego (art.155 K.r.o. w związku z art. 175 K.r.o.).

Podobnie do pieczy nad osobą ubezwłasnowolnionego częściowo zobowiązany jest kurator, a to w związku z przepisem, który do kurateli, w zakresie nieuregulowanym, nakazuje stosować odpowiednio przepisy o opiece (art. 178 § 2 K.r.o.)¹.

Jak wskazuje doktryna: dla opieki nad ubezwłasnowolnionym najważniejsze są starania o jego prawidłowe leczenie; często jest to połączone z umieszczeniem podopiecznego w odpowiednim zakładzie leczniczym, zgodnie bowiem z art. 22 ust. 3 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego².:

Art. 22 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego

3. Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie następuje za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego.

4. Jeżeli przyjęcie do szpitala dotyczy osoby małoletniej powyżej 16 roku życia lub osoby pełnoletniej całkowicie ubezwłasnowolnionej, zdolnej do wyrażenia zgody, jest wymagane również uzyskanie zgody tej osoby na przyjęcie. W przypadku sprzecznych oświadczeń w sprawie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego tej osoby i jej przedstawiciela ustawowego, zgodę na przyjęcie do szpitala wyraża sąd opiekuńczy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby.

5. Przedstawiciel ustawowy osoby, która nie pozostaje pod władzą rodzicielską, wyraża zgodę, o której mowa w ust. 3, za zgodą sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby; w wypadkach nagłych nie jest konieczne uzyskanie zgody sądu opiekuńczego przed przyjściem do szpitala psychiatrycznego.