Wniesienie sprzeciwu po terminie

Odpowiedź prawnika: Wniesienie sprzeciwu po terminie

W przypadku spóźnionego wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia sądu (w tym przypadku sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym) sąd odrzuca ten środek w drodze postanowienia. Stronie niezadowolonej z tego orzeczenia służą wówczas dwojakiego rodzaju środki prawne. Może ona złożyć zażalenie na postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu oraz złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Gdy chodzi o zażalenie, winno ono odpowiadać formalnym wymogom pisma procesowego, tj. wskazywać sąd, do którego będzie ono wniesione (w tym wypadku sąd okręgowy za pośrednictwem sądu rejonowego - zażalenie winno być fizycznie wniesione do sądu rejonowego), strony procesu, wartość przedmiotu zaskarżenia, wniosek, czy skarżone postanowienie ma być zaskarżone w całości lub części oraz żądanie wnoszącego (np. o uchylenie zaskarżonego postanowienia) wraz z krótkim uzasadnieniem.

Gdy chodzi zaś o wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, w myśl art. 169 kodeksu postępowania cywilnego pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności procesowej, czyli wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty. Ustawa zastrzega również, że po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych.

Oczywistym jest, że w momencie upływu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu stronie pozostaje jedynie zażalenie na postanowienie sądu o odrzuceniu sprzeciwu. Inną natomiast kwestią jest uzasadnienie żądań skarżącego przez wskazanie wyjazdu służbowego jako przyczyny powstałego uchybienia. Nie wydaje się, aby była to dostateczna podstawa uzasadniająca spóźnione wniesienie sprzeciwu, jednakże zastrzec należy, że decydujące znaczenie mieć będą szczegółowe okoliczności Pańskiego przypadku.