Wypłata wynagrodzenia z FGŚP

Odpowiedź prawnika: Wypłata wynagrodzenia z FGŚP

FGŚP utworzony został na mocy art. 12 ustawy dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Ustawa ta reguluje zasady i zakres ochrony roszczeń pracowniczych w razie niemożności ich zaspokojenia z powodu niewypłacalności pracodawcy. Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi, gdy na podstawie prawa upadłościowego 1) ogłoszono upadłość pracodawcy, 2) odrzucono wniosek o ogłoszenie upadłości pracodawcy z powodu niezłożenia przez jego wierzyciela zaliczki na koszty postępowania, 3) oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości pracodawcy, ponieważ jego majątek oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania, 4) umorzono postępowanie upadłościowe, ponieważ: a) majątek masy nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania, b) wierzyciel, na którego wniosek upadłość była ogłoszona, nie złożył zaliczki na koszty postępowania, a zachodzi brak płynnych funduszów na te koszty. Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi także w razie niezaspokajania roszczeń pracowniczych z powodu braku środków finansowych: 1) w okolicznościach stanowiących, zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej, podstawę do: a) wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej wpisu o podjęciu takiej działalności przez osobę fizyczną, b) cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej, 2) przez pracodawcę, wobec którego, na podstawie odrębnych przepisów, jest prowadzone postępowanie likwidacyjne, 3) w przypadku faktycznego zaprzestania działalności przez pracodawcę. Tylko do tak rozumianej niewypłacalności pracodawcy mają zastosowanie dalsze uwagi. Zaspokojeniu ze środków Funduszu podlegają należności główne między innymi z tytułu wynagrodzenia za pracę oraz wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego. Świadczenia z tytułu wynagrodzenia podlega zaspokojeniu za okres nie dłuższy niż 3 miesiące poprzedzające dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy albo za okres nie dłuższy niż 3 miesięce poprzedzające ustanie stosunku pracy, jeżeli ustanie stosunku pracy przypada w czasie nie dłuższym niż 6 miesięcy poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub w czasie nie dłuższym niż 9 miesięcy następujących po tym dniu. Świadczenie z tytułu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy podlega zaspokojeniu, jeżeli urlop wypoczynkowy został wykorzystany przez pracownika w okresie nie dłuższym niż 9 miesięcy poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub w okresie nie dłuższym niż 9 miesięcy poprzedzających ustanie stosunku pracy, jeżeli okres ten przypada po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy. Świadczenia, o których mowa podlegają zaspokojeniu także w przypadku, gdy uprawnienie do tych świadczeń powstanie w dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub w dniu ustania stosunku pracy. Przy wypłacie należności z tytułu omawianych świadczeń - ich łączna kwota za okres jednego miesiąca - nie może przekraczać przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, z poprzedniego kwartału od dnia jego ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski ogłaszanego na podstawie art. 20 pkt3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w trzecim kwartale 2002r. wyniosło 2282,14 zł.