Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. Jednakże rozporządzanie rzeczą (np. nieruchomością) przez daną osobę nie jest całkowicie dowolne. Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Posadzenie wysokich drzew może być traktowane jako tzw. immisja pośrednia, to znaczy takie działania na nieruchomości, którego skutki przenikają w sposób naturalny na nieruchomość sąsiednią. Immisje mogą polegać na tym, że tamowanie (przeszkadzanie) przenikania na nieruchomości sąsiednie światła, powietrza lub widoku na skutek wzniesienia na nieruchomości wyjściowej urządzenia lub budowli. Immisje w pewnym zakresie są dozwolone - dopiero przekroczenie przeciętnej miary i zakłócenie korzystania z nieruchomości może być traktowane jako immisja niedopuszczalna. Posadzenie wysokich drzew, które tamują dostęp światła do Pańskiej nieruchomości może być traktowane jako immisja, jeżeli zakłóca korzystanie z Pańskiej nieruchomości i faktycznie przekracza przeciętną miarę wynikająca ze stosunków miejscowych i społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości. Okoliczności, które decydują o przeciętnej mierze zakłóceń, mają charakter zmienny, zależny od wielu czynników, w tym w znacznym stopniu od układu miejscowych stosunków (bierze się pod uwagę na przykład czy nieruchomości położone są na obszarze miejskim, czy wiejskim). Może Pan się zwrócić do sądu z roszczeniem o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń. Należy podkreślić, że to na Panu spoczywa obowiązek udowodnienia, że posadzenie wysokich drzew jest niedopuszczalną immisją, to znaczy zakłóca korzystanie z Pańskiej nieruchomości (pozbawia ją na przykład nasłonecznienia lub widoku) oraz, że działanie Pańskiego sąsiada przekracza przeciętną miarę przyjętą w stosunkach społeczno-gospodarczych panujących w okolicy.