Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym ustawa ta reguluje zasady ruchu na drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania. Jednakże art. 1 ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepisy ustawy stosuje się również do ruchu odbywającego się poza drogami publicznymi, jeżeli jest to konieczne dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa uczestników tego ruchu.
W odniesieniu do opisanej sytuacji warto przytoczyć wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 1 grudnia 2000 r., sygn. akt V KKN 445/2000: Nie ma żadnych podstaw, by przyjąć, że w ustalonych w sprawie okolicznościach nie obowiązywał oskarżonego przepis art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 1997 r. Nr 98 poz. 602), zakazujący postoju w miejscu utrudniającym dostęp do innego prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub wyjazd tego pojazdu (podkr. nasze – redakcja).
Zakaz ów, jako regulujący sposób korzystania z miejsc przeznaczonych do parkowania pojazdów, chroni bezpieczeństwo uczestników ruchu w szerokim pojęciu, i jako taki, z mocy art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, stosuje się również do ruchu odbywającego się poza drogami publicznymi (podkr. nasze – redakcja). W rzeczonej sprawie chodziło właśnie o zablokowanie wyjazdu na gruncie prywatnym. Sąd Najwyższy uznał, że wyczerpuje to znamiona art. 98 kodeksu wykroczeń (przewiduje on karę grzywny lub nagany).
Nie zmienia powyższego fakt, iż dochodzi do zablokowania pojazdu zaparkowanego na cudzym miejscu. Mogło by to ewentualnie mieć wpływ na wymiar kary. Należy bowiem pamiętać, iż państwo ma swoisty "monopol na karanie" i nie pozwala na samodzielne wymierzanie sprawiedliwości.