Zameldowanie a rejestracja pojazdu
Pytanie:
"Osoba zamieszkiwała i była zameldowana w Warszawie, w dzielnicy Mokotów. Obecnie osoba ta wymeldowała się z meldunku mokotowskiego a zamieszkuje (bez meldunku) w Warszawie-Bemowo. W wydziale komunikacji dla Mokotowa jest cały czas zarejestrowany jeden samochód. Osoba ta kupiła drugi samochód i urzędniczka w urzędzie Mokotowa twierdzi że do rejestracji pojazdu konieczny jest meldunek stały. Pojawia się też problem dowodu rejestracyjnego (tego pierwszego, już zarejestrowanego samochodu), który musi być wymieniony ze względu na brak miejsca na wpisy przeglądów technicznych. Gdzie według przepisów powinien być rejestrowany pojazd przy założeniu że właściciel nie posiada stałego meldunku i jakie przepisy to regulują? Czy stwierdzenie miejsca zamieszkiwania odnosi się do dzielnic miast czy też ogólnie do miast i który wtedy urząd jest właściwy miejscowo? Co może stanowić dowód na zamieszkiwanie na danym terenie, przedstawiany urzędnikowi? Czy w sytuacji konieczności wymiany dowodu rejestracyjnego (jak w opisie) właściwy miejscowo jest dotychczasowy urząd który wydał dowód rejestracyjny, czy też jest to właściwość według zamieszkania?"
Odpowiedź prawnika: Zameldowanie a rejestracja pojazdu
Przepisy regulujące rejestrację pojazdów znajdują się przede wszystkim w rozdziale II działu III ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (p.r.d.). Zgodnie z art. 73 ust. 1 p.r.d., rejestracji dokonuje, na wniosek właściciela, właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania starosta. Podobna regulacja obowiązuje w odniesieniu do rejestracji czasowej (art. 74 ust. 1 p.r.d.). Wobec braku innych regulacji w ustawie, również w sytuacji wymiany dowodu rejestracyjnego stosuje się ogólne zasady ustalania właściwości miejscowej - decyduje więc miejsce zamieszkanie.
Skoro ustawa wyraźnie odnosi się do miejsca zamieszkania, a nie do miejsca zameldowania właściciela, wymaganie stałego zameldowania do zarejestrowania pojazdu nie znajduje podstaw w przepisach.
Prawo o ruchu drogowym nie zawiera definicji miejsca zamieszkania. Można jednak posiłkować się definicją zawartą w art. 25 kodeksu cywilnego, w myśl którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której przebywa ona z zamiarem stałego pobytu. Nie jest zatem miejscem zamieszkania dzielnica, ale sama miejscowość (Warszawa). Wykazanie tego bez zameldowania może być jednak trudne. W nauce prawa wskazuje się, że o ile nietrudno udowodnić fakt zamieszkiwana, problemy powstają przy wykazaniu zamiaru stałego pobytu. Można o nim mówić, gdy występują okoliczności pozwalające przeciętnemu obserwatorowi na wyciągnięcie wniosku, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem działalności danej dorosłej osoby fizycznej (tak S. Rudnicki [w:] S. Dmowski, S. Rudnicki, Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna, wyd. VII, Warszawa 2007).Przykładowo: wykonywanie stałej pracy lub podejmowanie nauki, a nawet posiadanie abonamentu parkingowego mogą być środkami pozwalającymi przyjąć, że to Warszawa jest Pańskim „centrum życiowym".
Postępowanie administracyjne nie zna pojęcia właściwości miejscowej urzędu, rozumianego jako budynek. Ocenia się natomiast właściwość miejscową organu, który ma załatwić sprawę. Ustawa mówi o staroście, jednak w przypadku miast mających status powiatu, takich jak Warszawa, co do zasady właściwym organem jest prezydent miasta. Warto przy tym zauważyć, że wniesienie podania do niewłaściwego organu nie tamuje rozpatrzenia sprawy. Organ ten ma bowiem obowiązek przekazać sprawę organowi właściwemu, zgodnie z art. 65 §1 kodeksu postępowania administracyjnego.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?