Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Odebranie prawa do zasiłku reguluje art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. 2005 r. Nr 31 poz. 267).
Pracą zarobkową, której wykonywanie w okresie orzeczonej niezdolności do pracy powoduje utratę prawa do zasiłku chorobowego jest każda aktywność ludzka zmierzająca do osiągnięcia zarobku, choćby nawet nie obciążała w istotny sposób organizmu przedsiębiorcy, który pozostaje na zwolnieniu. Pozostawałoby to w sprzeczności z celem przyznania zasiłku, którym jest rekompensata strat poniesionych wskutek bezczynności zawodowej oraz zapewnienie warunków dla szybkiego przywrócenia do zdrowia i powrotu do pracy.
Działania godzące w ten cel stanowią podstawę do odebrania zasiłku, to:
-
wykonywanie pracy zarobkowej,
-
wykorzystywanie zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem,
-
sfałszowanie zaświadczenia lekarskiego.
Kierunek interpretacji tych przesłanek wynika z orzecznictwa sądów. Sądy raczej szeroko interpretują „wykonywanie pracy", podkreślając, że jeżeli uprawniony wykonuje czynności, chroniąc swoje interesy to nie jest potrzebna rekompensata utraconego zarobku. Wskazuje się na konieczność ścisłego stosowania przepisów ustawy.
Jednocześnie też zwraca się uwagę, że dla prawidłowego zastosowania prawa materialnego konieczne jest ustalenie, jakie czynności wykonywał ubezpieczony. Jeżeli miały one charakter incydentalny lub uboczny dla działalności gospodarczej, zmierzały do zachowania przedsiębiorstwa i były wymuszone okolicznościami. W wyroku z dnia 24 lutego 1999 r. (III AUa 1292/98) Sąd Apelacyjny w Warszawie orzekł, że w pewnych przypadkach wykonywanie niektórych ubocznych czynności związanych z prowadzoną działalnością może nie być kwalifikowane jako wykonywanie pracy np. podpisanie w trakcie zwolnienia lekarskiego dokumentów finansowych.
Natomiast czynności wykonywane w ramach prowadzenia działalności gospodarczej należące do aktywności typowej dla danego rodzaju działalności będą przesłanką utraty prawa do zasiłku.