Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Art. 222 ust. 1 Prawa Upadłościowego i Naprawczego przewiduje, że na postanowienia sądu upadłościowego i sędziego-komisarza zażalenie przysługuje w przypadkach wskazanych w ustawie. Zażalenia na postanowienia sędziego-komisarza rozpoznaje sąd upadłościowy jako sąd drugiej instancji. W wypadku, gdy zażalenie dotyczy postanowienia wydanego przez sąd upadłościowy (którym jest sąd rejonowy), zażalenie winno trafić do sądu okręgowego. Ta reguła odnosi się do zażalenia na postanowienie sądu upadłościowego o zakończeniu postępowania upadłościowego.
Nie sposób wskazać podstawy prawnej uzasadniającej "przetrzymanie" przez sąd rejonowy zażalenia skierowanego do sądu okręgowego do czasu rozstrzygnięcia innego, wcześniej złożonego zażalenia. W grę wchodzić może jednak sytuacja opisana w art. 395 par. 2 kodeksu postępowania cywilnego, to znaczy sytuacja, w której zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione. Wówczas sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt sądowi drugiej instancji, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych. Niezależnie jednak od powyższego nie mam mażliwości, aby sąd, do którego trafia zażalenie, nie uwzględniwszy zażalenia i nie rozpoznawszy sprawy, nie przesłał akt sprawy sądowi drugiej instancji. Obowiązkiem sądu, za pośrednictwem którego wnosi się zażalenie do sądu II instancji, jest skierowanie środka zaskarżenia niezwłocznie do sądu II instancji.
Niestety, wydaje się, że w sytuacji, gdy Pańskie zażalenie na zakończenie postępowania upadłościowego stanie się bezprzedmiotowe na skutek oddalenia wcześniejszego zażalenia, ulegnie ono oddaleniu i opłata sądowa od tego środka zaskarżenia nie zostanie skarżącemu zwrócona.