Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt. 3 Prawa budowlanego zgłoszenia wymaga budowa ogrodzeń od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych oraz ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m. W zgłoszeniu tym (art. 30 ust. 2) należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. W zależności od potrzeb, wnioskodawca powinien dołączyć odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada, w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji. Powyższy przepis określa co powinno zawierać zgłoszenie budowy. Jeżeli zgłoszenie to nie spełnia ustawowych warunków, organ powinien zażądać od inwestora uzupełnienia brakujących dokumentów. Jeżeli wnioskodawca nie uzupełni brakujących dokumentów, w wyznaczonym terminie organ w drodze decyzji wnosi sprzeciw. Natomiast brak sprzeciwu z terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia daje zgłaszającemu możliwość wszczęcia robót budowlanych. Z przedstawionego stanu faktycznego wywnioskować można, iż inwestor zgłaszając budowę ogrodzenia, dokonał zgłoszenia ponad to do czego był zobowiązany. Zgłosił budowę ogrodzenia z każdej strony nieruchomości, podczas gdy zobowiązany był do zgłoszenia budowy wyłącznie z dwóch stron. Stwierdzić należy, iż dokonanie zgłoszenia budowy ogrodzenia, w sytuacji gdy zgłoszenie to nie jest wymagane pozbawione jest doniosłości prawnej. Nie można mówić więc o rażącym naruszeniu prawa z tego powodu. Przez fakt zgłoszenia budowy ogrodzenia, w sytuacji gdy nie było ono wymagane, nie doszło również do nawiązania żadnego stosunku materialno-prawnego. Zgłaszający i tak mógł, bez zgłoszenia, wybudować ogrodzenie wzdłuż tych granic nieruchomości, które nie znajdowały się od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych. Nie można zatem uznać, iż dokonanie zgłoszenia w sytuacji gdy nie było ono wymagane, rażąco narusza prawo, przez co czyni również nieważnym zgłoszenie dokonane w zakresie, w jakim było ono obowiązkowe.