Zwrot kosztów w postępowaniu upadłościowym

Odpowiedź prawnika: Zwrot kosztów w postępowaniu upadłościowym

Kodeks postępowania cywilnego stosuje się w postępowaniu upadłościowym odpowiednio, w zakresie nie uregulowanym w ustawie Prawo upadłościowe i naprawcze. Zgodnie z art. 109 kpc roszczenie o zwrot kosztów wygasa, jeśli strona najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie złoży sądowi spisu kosztów albo nie zgłosi wniosku o przyznanie kosztów według norm przepisanych. O kosztach należnych stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego lub rzecznika patentowego sąd orzeka z urzędu. Zgodnie jednak z dyspozycją zawartą w art. 108 § 2 kpc sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu sądowi (tu: sędziemu komisarzowi) rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej. Odmienne reguły dotyczą w procesie cywilnym zażaleń. W tym wypadku koszty są zbiorczo zasadzane na koniec postępowania.

Jednakże zgodnie z art. 233 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze wierzycielowi nie przysługuje prawo do zwrotu kosztów poniesionych przez niego w postępowaniu upadłościowym. Wierzycielowi zwraca się jednak poniesione przez niego:

• koszty postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu co do uznania wierzytelności innego wierzyciela, jeżeli w wyniku wniesienia tego sprzeciwu odmówiono uznania zaskarżonej wierzytelności,
• zaliczkę na koszty postępowania, którą złożył na żądanie sędziego-komisarza albo zgodnie z uchwałą zgromadzenia wierzycieli, jeżeli fundusze masy upadłości wystarczą na jej pokrycie.