Odpowiedź prawnika: Odliczenie VAT a brak sprzedaży
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jak stanowi art. 90 ust. 1 ustawy o VAT jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Zatem proporcję sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej ustala się wówczas, gdy występują oba te rodzaje sprzedaży. W naszej ocenie w opisanym przypadku nie ma podstaw do ustalania proporcji.
W przypadkach takich jak opisane w pytaniu faktycznie odliczenie VAT jest problematyczne. Dokonywane odliczenie VAT od ponoszonych wydatków bieżących jest tak naprawdę warunkowe, przyjmuje się bowiem, iż mają one związek z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi VAT. Jeśli by tych czynności miało nie być, to odliczenie VAT, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługuje. W opisanym przypadku dodatkowo pojawiła się sprzedaż zwolniona, przy czym nie wiadomo w jakim zakresie ponoszone wydatki są związane z tą sprzedażą.
