Odpowiedź prawnika: Prawo do zasiłku chorobowego
Zgodnie z ustawą o o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy należy się pracownikowi, który stał się niezdolny do wykonywania pracy na skutek choroby. Przesłanką pozwalającą na korzystanie z zasiłku nie jest sam fakt choroby, ale jej skutek.
Wszystko zależy od tego jaki rodzaj pracy był wykonywany. Przykładowo złamana ręka nie zawsze będzie stanowić przeszkodę w wykonywaniu pracy, gdy pracownik prowadzi negocjacje. Fakt wypłaty przez pracodawcę wynagrodzenia nie wpływa na możność stwierdzenia niezdolności. Niezdolność do wykonywania pracy może być też wynikiem wypadku przy pracy i wyżej wskazane uwagi znajdują tu zastosowanie.
W przedstawionej sytuacji nie wydaje się zasadne stwierdzenie, że w okresie od stycznia do marca pracownik wykonywał pracę, gdyż w takim wypadku możliwe byłoby kwestionowanie niezdolności do pracy w czasie późniejszym, gdy pobierano składki. W omawianym wypadku naszym zdaniem należy uznać, że przesłanki powstania prawa do pobierania zasiłku zaistniały już w czasie pobytu w Chinach. Dla powstania tego uprawnienia nie jest konieczne posiadanie polskich zaświadczeń lekarskich (zwolnień).
Dowodem stanowiącym podstawę do przyznania i wypłaty zasiłku mogą też być przetłumaczone na język polski zaświadczenia z zagranicznych zakładów leczniczych lub od zagranicznego lekarza. Zaświadczenie takie musi być wystawione na blankiecie, który określa nazwę zakładu lub lekarza, datę wystawienia i podpis. Musi też wskazywać okres występowania niezdolności do pracy. Wydaje się, iż ZUS powinien uznać, iż sporny okres był okresem zasiłkowym.
Jeśli zatem wypłacano wynagrodzenie to pracownik był nieuprawniony do świadczenia z tytułu wypadku przy pracy.
