Przedłużenie umowy zawartej na czas określony
Pytanie:
"Pracuję na umowę na czas określony. Umowa zostaje mi przedłużana na zasadzie aneksu do umowy. W taki sposób mam już umowę przedłużaną przez rok. Czy można przedłużać umowę w taki sposób w nieskończoność i jakie przysługują mi prawa."
Odpowiedź prawnika: Przedłużenie umowy zawartej na czas określony
W przedstawionej sytuacji faktycznej skutek prawny rzeczywiście nastąpi z dniem 31 sierpnia i oświadczenie drugiej strony nie ma znaczenia, gdyż umowa ta rozwiązuje się z tym terminem. Wypowiedzenie zostało już dokonane, toteż nie trzeba go powtarzać. Jeżeli z przedmiotową umową wiążą się np. roszczenia pieniężne, to za czas sporny istnieje możliwość dochodzenia ich przed sądem.
Jak stanowi art. 251Kodeksu pracy:
§ 1 Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca.
§ 2 Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1.
§ 3 Przepis § 1 nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawartych:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Tak więc przepis ten nakazuje traktowanie trzeciej umowy o pracę zawartej na czas określony automatycznie jako umowy zawartej na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa pomiędzy tymi okresami nieprzekroczyła miesiąca.
Jednakże, wraz z wejściem Ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (tzw. Ustawa antykryzysowa), a więc z dniem 22 sierpnia 2009 r., nie stosuje się tego przepisu w stosunku do przedsiębiorcy objętego zakresem stosowania powyższej ustawy w przypadku umów o pracę zawartych na czas określony trwających w dniu wejścia w życie powyższej ustawy.