Definicja działalności twórczej w ustawie ubezpieczeniowej

Działalność twórczą, która nie powoduje utraty lub zawieszenia renty, określa ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych, a nie prawo autorskie - powiedział w czwartkowym wyroku Sąd Najwyższy.

Jest to definicja dla ubezpieczonego bardziej rygorystyczna. Właśnie ją zastosował ZUS do sprawy Rajmundy P., profesor romanistyki na Uniwersytecie Gdańskim, która pobierając rentę, uzyskiwała wynagrodzenia ograniczające rentę.

Zgodnie bowiem z art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS rentę zawiesza się lub zmniejsza w razie osiągania przychodu z działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, ale zasady tej (ust. 5) nie stosuje się do honorariów z tytułu działalności twórczej i artystycznej. Te progi to 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia - przy zmniejszeniu, i 130 proc. - przy zawieszeniu. Kluczowe okazało się pojęcie "twórca", a zwłaszcza "działalność twórcza" z art. 104, których ustawa o FUS nie definiuje. ZUS, a następnie sąd apelacyjny sięgnęły więc do art. 8 ust. 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który za twórcę uważa osobę, tworzącą dzieła z dziedziny architektury, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii oraz sztuki ludowej,będące przedmiotem prawa autorskiego. Pracy dydaktycznej nie wymienia.

Zespół
e-prawnik.pl